دوباره ظلمتِ منحوس، رو به دنیا کرد نظامِ باطل خود را به زور، برپا کرد دوباره سوی دو راهی کشاند دنیا را به مرزهای تباهی کشاند دنیا را ولی چگونه نفهمید عرصه خالی نیست؟ چرا که لشگرِمان موج موج، طوفانیست همین که لشکرِ مولا، به نامِ فاطمه شد قشونِ بزدلِ دشمن، غریقِ همهمه شد چرا که عاشقِ زهرا همیشه آماده‌ست برای مکتبِ خود با غرور، جان داده‌‌ست به زیرِ پرچمِ بانوی شیعه می‌جنگد به پشتوانه‌ی او در طلیعه می‌جنگد کسی که راهی رگبارهای دشمن شد، به نام فاطمه، پیشانی‌اش مُزیّن شد عجب نبردِ غیورانه‌ای! که حتی شعر برای گفتن آن، واژه‌واژه الکن شد چه بی‌قرار، دفاع از حریم زینب کرد کسی که والهِ صبر و قرار این زن شد سری که هیچ به جز ذکرِ «یا حسین» نگفت، به اقتدای امامش بریده از تن شد چکید خونِ کسی روی خاک و فهمیدم چراغ راه شهادت چگونه روشن شد! علی عابدی ♦️اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان قم @qom_HollyDefence