بازی کنیم تا نقش بازی نکنیم... جشنواره ملی بازی‌های خلاقانه به پایان رسید ولی سخن پایانی تازه آغاز شد!!! و اینکه به نظرتون بازی بچه ها باید هدف داشته باشه؟ و اینکه در کجا خلاقیت اتفاق می‌افتد و فرد خود واقعی خود را نشان می‌دهد؟ پاسخ سوال را از زبان استاد کریمی در ادامه خواهیم داشت. ❓چه کسی می‌تواند بگوید هدف بازی چیست؟ یک نفر نمی‌تواند بگوید هدف بازی چه هست. همه می گویند هدفش خلاقیت، لذت بردن، سرگرمی، تفکر و ... این‌ها نیست. چون هدف وقتی می‌گویی، دیگر بازی(Play) نیست، گیم (Game)است. ❇️ هدف آن در خود آن است. یعنی خود بازی کننده هم نمی‌داند، هدف آن را نمی‌داند، آن وقت تو می‌دانی؟ خود بازی کننده به او بگویی چرا خاک بازی می‌کند، نمی‌داند. اگر بداند معلوم است که دیگر بازی نیست، گیم است. اگر بچه ما فهمید که چرا بازی می‌کند دیگر بازی نمی‌کند، فیلم بازی می‌کند. 🟨 علیکم انفسکم؛ بر شما باد خودتان. ما دیگری هستیم. بچه‌های ما از همان ابتدا دیگری هستند. دائم مقایسه می‌کنیم، مثل این باش، مثل آن باش، هیچ وقت نگفتیم مثل خودت باش. انسان فقط در مقام بازی، در مقام خود است. در هنگام آموزش و نقش و ادا و بیا و برو همش ما نقاب داریم، ماسک داریم. به تبع دیگری و سلیقه دیگری و تمجید و تقبیح دیگری، کنترل دیگری. آیا غیر از این است؟ 🔴 ما دائم در حال نقش بازی کردن هستیم فقط یک جا نقش بازی نمی‌کنیم، آنجایی که بازی می‌کنیم. ------------------------------------------------ 💢دبیرخانه جشنواره بازی‌های خلاقانه(قم) https://shad.ir/bazihayekhallghane