بقای مکتب در این است که بجنگی و اگر کشته شوی، فکر تو باقی میمانَد سنّت الهی بر این نیست که تو بخوابی و خدا صبح دشمن را ذلیل و اسیر کند. اگر واقعاً میخواهی که حرف حقّت و مکتب و ایده‌ات پیروز شود و دشمن خطرناک، تحت اختیارت قرار گیرد، یک راه طبیعی دارد که آن، رفتن به میدان جنگ و مقاتله با دشمن است، نه ماندن در رختخواب راحت؛ البتّه رنج دارد، زخم هست، احتمال کشته شدن هست؛ امّا غلبه‌ی تو بر او فقط از این راه است. پیروزی فکر، اندیشه و بقای مکتب تو، در این است که بجنگی و اگر کشته شوی، بِدان که فکر تو باقی میمانَد. بنابراین «قاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللهُ بِأَیْدیکُمْ...»، یعنی با آنها بجنگید تا خداوند آنها را به دست شما عذاب کند و آنها را ذلیل نماید و اگر چنین نکنید این کار انجام نخواهد شد. پس درحقیقت این آیه روح سهل‌اندیشی و سهل‌گرایی در مسلمانان صدر اسلام را سرکوب میکند و به یاد می‌آورد که رسیدن به پیروزی تنها از میدان جنگ است؛ نه در رختخواب راحت. امیرمؤمنان دراین‌باره میفرماید: «لو کنّا نأتی ما أتیتم ما قام للدین عمود»؛ اگر ما هم مثل شما سستی میکردیم و از رنج میترسیدیم و به میدان جنگ نمیرفتیم، یک ستون هم برای دین برافراشته نمیشد. 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی برائت، ص ۷۸ پیوند خرید https://eitaa.com/qom_khamenei_ir/1874 @qom_khamenei_ir