شفا با قران وادعیه سبک زندگی قرانی
دعایی سریع الاجابه و تضمینی مخصوص گشایش فوری کارها از تعقیبات مهم جهت برآورده شدن حوایج، آن است که وقتى از نماز فراغت پیدا کرد، بخواند دعا یى را که ادریس بن عبداللَّه مىگوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم مىفرمود: وقتى از نماز فراغت پیدا کردى بگو: أَللّهُمَّ، إِنّى أَدینُکَ بِطاعَتِکَ وَ وِلایَتِکَ وَ وِلایَهِ رَسُولَکِ وَ وِلایَهِ الاَْئِمَّهِ مِنْ أَوَّلِهِمْ وَ [یا: إِلى] آخِرِهِمْ. و همه ائمه [(علیهم السلام)] را یکایک نام مىبرى، سپس مىگویى: أَللّهُمَّ، أَدینُکَ بِطَاعَتِهِمْ وَ وِلایَتِهِمْ وَ الرِّضا بِما فَضَّلْتَهِمْ بِهِ غَیْرَ مُتَکَبِّرٍ [یا: مُنْکِرٍ] وَ لا مُسْتَکْبِرٍ عَلى مَعْنى ما أَنْزَلْتَ فى کِتابِکَ عَلى حُدُودِ ما أَتانا فیهِ وَ مالَمْ یَأْتِنا، مُؤْمِنٌ مُعْتَرِفٌ مُسَلِّمٌ بِذلِکَ، راضٍ بِما رَضیتَ بِهِ، یارَبِّ، أُریدُ بِهِ [وَجْهَکَ الْکَریمَ وَ] الدّارَ الْآخِرَهَ مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إِلَیْکَ فیهِ، فَأَحْیِنى عَلى ذلِکَ وَ أَمِتْنى إِذا أَمَتَّنى عَلى ذلِکَ، وَ ابْعَثْنى عَلى ذلِکَ. وَ إِنْ کانَ مِنّى تَقْصیرٌ فیما مَضى، فَإِنّى أَتُوبُ إِلَیْکَ، وَأَرْغَبُ إِلَیْکَ فیما عِنْدَکَ، وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَعْصِمَنى بِوِلایَتِکَ عَنْ مَعْصِیَتِکَ، وَ لا تَکِلْنى إِلى نَفْسى طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً وَ لا أَقَلَّ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ، إِنَّ النَّفْسَ لاََمّارَهٌ بِالسُّوءِ إِلّا ما رَحِمْتَ، یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ، وَ أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَریمِ وَ بِحُرْمَهِ اسْمِکَ الْعَظیمِ وَ بِحُرْمَهِ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله على و آله و سلم) وَ بِحُرْمَهِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِکَ (علیهمالسلام) و آن بزرگواران را [یک به یک] نام مىبرى – أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَفْعَلُ بى کَذا وَ کَذا. بجای کذا وکذا حاجات خودرا میگویی