🔹 مدتی پیش بود که از طراحی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای فریز کردن محور مقاومت در منطقه با ترکیب ابزارهای مختلف برای خرید زمان گفتیم.
🔹 در روزهای اخیر نیز این روند در کشورهای مختلف ادامه داشته است. در لبنان، پیش‌کشیدن مرحله سوم جنگ در غزه و تبدیل آن به بهانه‌ای برای لزوم توقف عملیات حزب‌الله توسط واسطه‌های غربی و عربی را شاهد بودیم.
🔹 مهم‌ترین این اقدامات اما بدون شک در عراق و سوریه رخ داد که دولت عراق با اعلام توافق با آمریکا برای مذاکره در خصوص خروج نیروهای این کشور، تلاش کرد تا حملات مقاومت را کنترل کند.
🔹 حقیقت این است که اینگونه تلاش‌ها نیز مسبوق به سابقه بوده و هم مصطفی الکاظمی و هم شیاع السودانی در مقاطع مختلف و پس از افزایش حملات مقاومت به پادگان‌های آمریکایی در عراق، وارد عرصه شده و تعهد داده‌اند که "به ما وقت بدهید. ما تا فلان تاریخ آمریکا را از راه دیپلماسی خارج می‌کنیم". نتیجه اما در تمام این مدت روشن بوده است.
🔹 از این رو اما اینبار حربه توافق مشترک دو کشور مطرح شده که مقاومت نیز با هوشمندی تمام، متوجه پشت پرده این صحبت‌ها شده و همانطور که در بیانیه دیروز مقاومت اسلامی عراق ذکر شد، این مذاکرات نیز روش دیگری برای خرید وقت و تداوم حضور آمریکا در عراق است.
🔹 از این رو به نظر می‌رسد دیگر ملاک و معیار مقاومت نه حرف‌های سیاستمداران عراقی و آمریکایی که تجلی عملی خروج نظامیان آمریکایی از عراق و البته اخراج الینا رومانوفسکی، سفیر فتنه‌گر آمریکا در عراق و جایگزینی فردی جدید است.
🔹 ضمن اینکه حتی اگر مذاکره‌ای آغاز شود، اراده مقاومت بر تداوم حملات است تا اهرم فشاری بر آمریکا در مذاکرات فوق ایجاد شود.
🔹 همین قاعده در سوریه نیز وجود دارد و خبرسازی‌ها در خصوص خروج آمریکا از سوریه نیز تا زمانی که روی زمین رخ ندهد، منجر به توقف حملات نخواهد شد.
🔹 البته در خصوص اخراج آمریکا از عراق باید توجه داشت که شرایط عراق در پسااخراج مهم‌تر از خود اخراج است. چه بسا اگر محور مقاومت برنامه‌ریزی دقیقی برای وضعیت پسااخراج و چالش‌های مترتب بر آن داشته باشد، فرایند کنونی اخراج نیز تسهیل خواهد شد.
محلل