🔸 اگرچه ظاهرش این است که انسان مالی را از ملکش خارج کند و به دیگری که نیازمند است بدهد. لکن حقیقت دیگری دارد و آن این‌که توشه و ودیعه‌ای است نزد پروردگار که نیازی به شاهد گرفتن بر آن نیست. 🔸گرچه انسان با این رابطه‌ی مالی چیزی را از دست می‌دهد لکن باید توجه داشته باشد که در حقیقت چیزی را از دست نمی‌دهد. 🔸انسان مالی (صدقه) را که به هر عنوانی، واجب یا مستحب به فقیر می‌دهد، یعنی از یک ملک ظاهری خارج و در ملک ظاهری دیگری وارد می‌شود لکن از ملک حقیقی حق تعالی خارج نمی‌شود و نزد پروردگار متعال می‌شود. 🔰بیانات استاد تحریری ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯