✳️ اگر رب‌العالمين را نشناسيم، در بيابانِ زندگی گم شده‌ايم! 🔻 به‌دنبال انسانی است كه راه را -كه همان خدا و ارتباط حضوری و قلبی با خدا است- گم كرده باشد. اگر را كه ربّ همه‌ی ماست نشناسيم، در بيابانِ زندگی گم شده‌ايم. با اين كه به‌راحتی می‌توانستيم بفهميم بايد بنده‌ی ربّ العالمين باشيم. حالا كسی كه ربّ العالمين را ربّ خود نگرفت و به‌دنبال حکم کمال مطلق نبود، راه تسلّط شيطان را بر تمام ابعاد شخصيت خود می‌گشايد. كه مقصد خود را گم كرده‌اند، از شيطان تبعيت می‌كنند و در نتيجه شيطان بر آن‌ها تسلّط می‌يابد. شيطان طرح و نقشه برای ادامه‌ی زندگی به او می‌دهد، چون خودش طرح ندارد و طرح بندگی ربّ العالمين را هم نپذيرفته است. 🔸 (ع) در به خدای خود می‌گويد: «اَنْتَ كَهْفي حينَ تُعيِيني الْمَذاهِبُ فِي سَعَتِها»؛ تو پناهگاه و خزينه‌ی آرمان‌های من هستی وقتی راه‌های به‌ظاهر وسيع مرا خسته می‌كند. اگر كسی به اين بصيرت دست يافت كه خزينه‌ی همه‌ی آرمان‌هايش حضرت ربّ العالمين است، ديگر به‌سوی چه كسی بدود؟! پروردگارش هم كه نزديك است، دويدن نمی‌خواهد. اين آدم راه را گم نكرده است كه دربه‌در باشد. گنج را می‌شناسد و هرچه بيشتر تلاش می‌كند تا به آن نزديك شود، و اين تلاش با همراه است، چون راه و مقصد را می‌شناسد. 👤 📚 از کتاب #⃣ ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯