از نظر گالوانی که یک پزشک تحصیل‌کرده بود فلزات غیرهمجنس در مقایسه با موجود جاندار، امری فرعی محسوب می‌شدند. ولتا اما یک فیزیکدان خودخوان بود و کاملا عکس گالوانی، قورباغه را در واقع امتداد همان مدار فلزی غیرزنده می‌دانست. از نظر او اتصال یک رسانا به دیگری حتی برای توضیح الکتریسیته درون بدن جانداران کفایت می‌کرد. این یعنی: ماهیچه‌ها و اعصاب، صرفا تعدادی رسانای مرطوب و دقیقا نوع دیگری از یک باتری الکتریکی بودند. آرتور فرستنبرگ ترجمه محمد مظفرپور انتشارات کتاب فردا @Question_the_Unquestioned