✳️ در آیه ۱۵ سوره هود فرمود: نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمالَهُمْ فيها وَ هُمْ فيها لا يُبْخَسُونَ - [نتیجه] اعمالشان را در همین دنیا به‌طور کامل به آن‌ها مى‌دهیم و چیزى در این [دنیا] از آن‌ها کم و کاست نخواهد شد. ۱. آیه فوق به این سنت و قانون الهی اشاره می کند که نتایج اعمال مثبت انسان از میان نمی رود؛ ۲. اگر هدف انسان خدا باشد، ثمره آن در دنیا و آخرت به انسان می رسد؛ ۳. اگر هدف انسان، زندگی مادی باشد، ثمره اش فقط در این جهان است؛ ۴. اگر انسان در دنیا کارهای نیکی انجام دهد و هدف او رضای الهی نباشد، خدا او را از ثمرات کارش بهره مند می کند و در دنیا نتیجه مادی و مفید کار خود را می بینند؛ اما این کارها در آخرت برای وی فایده ای ندارد. کارهای او در قیامت، باطل و بی نتیجه خواهد بود. ✳️در آیه ۱۶ سوره هود فرمود: أُولئِكَ الَّذينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فيها وَ باطِلٌ ما كانُوا يَعْمَلُونَ - [ولى] آن‌ها کسانى هستند که در آخرت، جز آتش [سهمى] نخواهند داشت و آنچه را در دنیا [براى غیرخدا] انجام دادند، نابود مى‌شود؛ و آنچه را عمل مى‌کردند، باطل و بى‌اثر خواهد شد. ✳️امیرمومنان على‏ (ع) هنگام تلاوت آیه ۱۶ سوره هود مى‏ فرمودند: فكيف أسْتَطيعُ الصَّبرَ على نارٍ لو قَذَفتْ بشَرَرَةٍ إلى الأرضِ لأحْرَقَتْ نَبْتَها، ولو اعْتَصمَتْ نَفْسٌ بقُلّةٍ لأنْضَجَها وَهْجُ النّارِ في قُلّتِها و أيُّما (إنّما) خَيرٌ لِعَليٍّ أنْ يكونَ عند ذي العَرشِ مُقَرَّبا أو يكونَ في لَظىً خَسيئا مُبَعَّدا مَسْخوطا علَيهِ بجُرمِهِ مُكَذّبا؟! - چگونه بر آتشى صبر كنم كه اگر جرقه اى به كره زمين اندازد، همه گياهانش را بسوزاند و اگر كسى به قله كوهى پناه برد، داغى آن، او را در آن جا بپزد. كدام يك براى على بهتر است: اين كه نزد خداوند صاحب عرش، مقرّب باشد، يا در زبانه آتش دوزخ قرار گيرد و رانده شده و دور افتاده و به سبب گناهش مغضوب درگاه و تكذيب شده باشد؟! ✍ علی شیرازی •┈┈••✾❀🕊❤️🕊❀✾••┈┈• کانال جامع قــ♥ــرآن کریم °•⊰ @quran_farna