نکته تفسیری صفحه ۵۹۲:  آخرت؛ بهتر و پایدارتر: واژه‏ ی «محدودیت» برای همه‏ ی ما آشناست؛ بارها آن را شنیده یا دیده­ ایم و با تمام وجود حس می­ کنیم. محدود بودن محیط منزل، محدود بودن امکانات زندگی، محدود بودن درآمد و پول، محدود بودن عمر و...، محدودیت­ هایی­ ست که ما بی آن­که بخواهیم، با آن­ها روبه­ رو هستیم و گاهی از آن­ها رنج می­ بریم. واقعیت این است که دنیایی که ما در آن زندگی می­ کنیم، دنیایی محدود است. از سوی دیگر، علاقه­ ای در وجود ما نهفته است که همچون آتش از درون ما زبانه می­ کشد و روح و جان ما را پیوسته به خود مشغول می­ کند؛ این علاقه‏ ی قدرتمند، میل و علاقه به «بی­ نهایت و زندگی نامحدود» است. همه‏ ی انسان­ها، به امکانات نامحدود، محل سکونت بزرگ و زندگی بی­ پایان علاقه­ مند هستند. تلاشِ بی­ وقفه و شبانه­ روزیِ مردم برای به دست آوردن این موارد و زنده ماندن بیشتر، نشانگر این واقعیت است. ولی همان­طور که گفته شد، دنیا با انواع محدودیّت­ ها آمیخته شده و زندگی ثروتمندترین و قدرتمندترین افراد نیز با محدودیت­ های فراوان همراه بوده و سرانجام به پایان رسیده است. از این رو برای هر انسان عاقلی این سؤال پیش می­ آید که «آیا می­ توان به زندگی نامحدود با امکانات فراوان و عمر جاودان دست یافت یا نه؟ ». این پرسش مهم را بارها و بارها یکصدوبیست­ وچهار هزار انسان فرهیخته که از سوی خدای جهان به پیامبری مبعوث شده­ اند، پاسخ داده­ اند. آنان از سوی پروردگار، این نوید را برای مردم آورده­ اند که پس از این زندگی کوتاه و محدود در دنیا، زندگی نامحدود و بی­ پایانی در جهان دیگری به نام آخرت خواهند داشت؛ حیاتی که به فرموده‏ ی پیامبر اسلام صلوات الله علیه ، سال­هایش وصف­ ناپذیر و روزهایش شمردنی نیست و ساکنانش هرگز نخواهند مرد[1]، و بنا بر گزارش قرآن، هر چه انسان بخواهد، در آن وجود دارد، و هر چه طلب کند، برایش حاضر می­ شود[2]. البته به فرموده‏ ی قرآن و روایات، این زندگی نامحدود را برای بشرِ محدود به اطلاعات دنیایی نمی­ توان به­ خوبی وصف کرد. خداوند در آیه‏ ی 17 سوره‏ ی سجده می­ فرماید: «هیچ­ کس نمی­داند چه چیزهایی که مایه‏ ی شادمانی و خوشحالی آنان است، در پاداش اعمالی که انجام می­ دادند، برایشان پنهان شده است.» پیامبر گرامی اسلام‹ فرموده است که قطعه­ ی بسیار کوچکی از زمین بهشت، از دنیا و هر آنچه در آن وجود دارد، بهتر است[3]. آیه‏ ی 17 این سوره نیز در جمله­ ای کوتاه و پرمحتوا اما سربسته به همگان اعلام می­ کند که «آخرت بهتر و پایدارتر است». اسف­ انگیز این­که بسیاری از مردم، این سخنان را جدّی نگرفته­ اند و دنیای زودگذر را بر آخرت جاودان ترجیح داده­ اند. هواپرستی، شهوت­ رانی، علاقه‏ ی افراطی به ثروت و قدرت و زن و فرزند، بزرگ­ترین دلایل این اشتباه بزرگ است. این علاقه­ های ناپایدار باعث می­ شود که انسان، آخرت را فراموش کند و در دنیای محدود، دنبال گوهر ناب «جاودانگی» باشد، و برای رسیدن به این هدف، به هر وسیله‏ ی نادرستی متوسّل شود، و سرانجام، بی آن­که در دنیا به آرزوی خود رسیده باشد، دست خالی به سرای آخرت منتقل شود و در آنجا نیز بهره­ ای نداشته باشد. امام صادق علیه السلام چه زیبا فرموده است: «مَثَل دنیا، مانند آب دریاست که شخص تشنه هر چه بیشتر از آن بنوشد، تشنگی­ اش بیشتر می­ شود.»[4] در روایت دیگری از پیامبر اسلام صلوات الله علیه می­ خوانیم که هر کس دنیا را بر آخرت ترجیح دهد، در روز قیامت، در حالی با خدا روبه­ رو می­ شود که هیچ کار خوبی ندارد که با آن خود را از آتش حفظ کند؛ و هر کس آخرت را بر دنیا ترجیح دهد و [علاقه‏ ی افراطی به] دنیا را رها کند، خدا از او خشنود می­ شود و کارهای بدش را می­ آمرزد.[5] [1] - برگرفته از حدیثی نبوی، کنز­الدقائق، ج3، ص561 [2] - بر اساس آیات 31 فصلت، 71 زخرف، 31 نحل، 16 فرقان، 34 زمر، 22 شوری و 35 ق [3] - مجموعه ورام، ج2، ص226. روایت نقل به معنا شده است. (ترجمة دقیق «موضع سوط» برای مخاطب نامأنوس است) [4] - کنز­الدقایق، ج10، ص273 [5] - برگرفته از روایت نبوی، من لایحضره الفقیه، ج4، ص13. روایت کمی آزاد ترجمه شده؛ از این­رو از آوردن گیومه که نشانگر نقل قول مستقیم است، خودداری شده است. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓  @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛