گریه بـر امـام حسین(ع)(چیستی و چرایی) روایات نـقل شـده از معصومان(علیهم السلام)‌ بیانگر‌ آن‌ است که آنان، خود به یاد مصائب و مظلومیت امام حسین(علیه السلام)‌ می‌ گریستند‌ و نیز از اصحابشان می خواستند که این گونه رفتار کنند، و به منظور‌ تشویق‌ آنـان،‌ پاداش عـظیمِ گریه بر حسین(علیه السلام) را بیان می کردند. بی گمان، همین رهنمودهای‌ معصومان(علیهم‌ السلام)، منشأ اصلی برای برپایی عزاداری امام حسین(علیه السلام) بوده، نیز در تداوم‌ و بقای‌ آن، و تبدیل شدنِ آن به شـکل یـک رسم و سـنّت اجتماعی، نقش محوری‌ داشته‌ است.( منتظری مقدم،1384ص115). منبع: منتظری مقدم،حامد(1384).فلسفه عزاداری و گریه برای امام حسین(ع ). مجله معرفت » بهمن 1384 - شماره 98 (از صفحه 112 تا 118.