آیا هوش مصنوعی می تواند کاملا جایگزینِ "خلاقیت، تفکر، نوآوری و هوش بشری" شود؟ 🙏💐🙏💐🙏💐 با ترکیب شواهد زیر، و دلایل زیر، می توانیم بگوییم که خیر: ۱- کاربست حقیقت پدیده "انفجار فضای حالت" در حل های رایانشی، البته معادلاً و تداعیاً در زمینه هوش مصنوعی. ۲- کاربست حقیقت پدیده "ناتمامیت گودل" و محاسبه ناپذیری برخی مسائل با برخی دستگاه ها، البته معادلاً و تداعیاً در زمینه هوش مصنوعی. ۳- کاربست حقیقت پدیده "دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می کرد" و "در حکمت سلیمان، هر کس که شک نماید". ۴- مشاهده تفاوت مراتب عامل‌های هوشمندی که ظاهرا device و دستگاه یکسان دارند. مثلا تفاوت رتبه حافظ شیراز در سرودن شعر با دیگر ابنای بشر. و تفاوت حافظ با دیگر شاعران. لذا عنصری افزون‌تر از دستگاهِ محاسبه معنا، در "مشاهده معنا و صورت بندی معنا و تبیین معنا و معناپردازی" موثر است. البته منکر نقش و تاثیر دستگاه نیستیم ولی تلمیحاً: "که آتشی که نمیرد همیشه در دلِ ماست" و تلمیحاً: "نارالله الموقده التی تطلع علی الافئده" ۵- مشاهده این واقعیت که معانی هم مانند ارزاق، مطابق تقدیر الهی و قضای الهی، در تاریخ ظاهر می شوند و ما تمام داده ها و تمام اطلاعات و تمام جویبارهای داده و تمام مخازن اطلاعات عالم را در کف قدرت خود نداریم. همان طور که ریل و جاده و زمین پیما و فضا پیما، به همه اکناف عالم نرسیده است و ما همه چیز را نمی دانیم. پس نمی توانیم همه چیز را در هوش مصنوعی تعبیه کنیم تا آن را از نبوغ الهیه ی بشری، و نوآوری اعطایی آسمانی بر فکرهای زمینی، بی نیاز کنیم. ۶- عملا در تجارب قبلی تاریخی، این انسان است که سالارِ مفاسد و سالارِ منافعِ انقلاب‌های فناوری بوده است. انسان، مقهور آتش یا موتور یا بمب و باروت نشد و البته با آنها اصلاح یا افساد کرد‌. از هوش مصنوعی نترسیم و بدانیم که نبایستی در میدان رقابت تجهیز و تجهز به آن، جا بمانیم و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین.