👆👆👆 مطابق تفسیر المیزان، کلمهٔ «سوء» به‌معنای مطلق معصیت و قصد معصیت است. بنابراین در «لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ ۚ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ» «سوء» و «فحشاء» به‌معنای «زنا» و «قصد زنا» است. به‌علاوه، یکی از زیبایی‌های این تعبیر آن است که عبارت بالا، به معنای آن است که «سوء و فحشاء از حضرت یوسف منصرف شده است» نه اینکه حضرت یوسف از سوء و فحشاء منصرف شده باشد؛ چون اگر به صورت دوم تعبیر شده بود، نشان‌دهندهٔ آن بود که در حضرت یوسف میل به ارتکاب گناه وجود داشت و او نیاز داشت تا این گناه از او دور شود.