چه کنیم اعتقاد به قیامت در فرزندان ما نهادینه شود و در نتیجه از آسیب های اجتماعی در امان باشند. برای اینکه باورها تقویت شود راه های متفاوتی داریم. اول اینکه خودم باید اهل عمل کردن به باورهای دینی باشم و اهل این باشم که وقتی چیزی را میگویم به آن اعتقاد داشته باشم و در عمل نشان دهم. یکی از راه ها این است که انسان اهل نماز باشد و بچه هایش را به نماز دعوت کند. نماز باورهای ما را تقویت میکند. باورهای اصلی ما باور به خدا، قیامت، اهل بیت، نبوت و ... است و وقتی من نماز میخوانم همه این باورها مرور میشود. در اذان شهادت به وحدانیت خدا میدهیم و شهادت به نبوت حضرت محمد(ص) و ولایت حضرت علی(ع) میدهیم. وارد نماز میشویم و میگوییم الله اکبر و کبریایی خدا را مرور میکنیم و اینها باعث میشود این باورها تقویت میشود و یکی از باورهای ما این است که ما عبد هستیم و عبودیت برای ما یک ارزش است و در نماز این عبودیت برای ما مرور میشود. این میز و صندلی ما را گول نزند. باید در وقت نماز این میز و صندلی را رها کنیم به خاطر ان است که به این باور برسیم که دنیا به کسی وفا نمیکند و اصل زندگی که در قیامت است و قیامت دارالقرار است. حضرت علی فرمودند: دنیا جایی است که باید از آن فرار کنیم و رهایش کنیم. چگونه باورها تقویت میشود؟ برای تقویت باورها اول از همه باید تلقین کنیم و یک کاری کنیم و آنقدر آن کار را خوب انجام دهیم که اثرش را ببینیم. راه دوم خیلی سخت. اینکه انسان میخواهد به جایی برسد آثار نماز و اعتقاد به خدا را ببیند خیلی سخت ولی ناممکن نیست. به عنوان مثال یک بچه به سمت بخاری می رود و شما دو راه دارید که جلوی او را بگیرید. راه اول این است که به بچه بگویید نروید و راه دوم این است که شعله بخاری را کم کنید و به بچه اجازه دهید کمی دست بچه بسوزد تا اثرش را ببیند. اگر ما باورهای خود را آنقد قوی کنیم که اثرش را ببینیم خیلی خوب میشود. خدا رحمت کند مرحوم میرزا جواد آقای ملکی تبریزی را که استاد حضرت امام خمینی بودند. ایشان میفرمودند: مقامات اولیای خدا را انکار نکنید و من خودم کسی را میشناسم که ملائکه برای نماز شب او را بیدار میکنند. مشاهده اثر فعل باعث میشود باور انسان تقویت شود. راه دوم که در دسترس عموم است تلقین است. تلقین از کوه کاه می‌سازد و از کاه کوه می‌سازد. انسانها میتوانند به وسیله تلقین مشکلات را بزرگ و یا کوچک کنند و انسان ها میتوانند با تلقین باورهای خودش را تقویت کنند. به اینصورت که اعتقادش به خدا را تکرار کند. در روایت داریم که جوری نماز بخوانید که گویی خدا را می بینید و اگر خدا را نمی بینید بدانید او شما را می بیند و این همان تلقین است. به عنوان مثال اگر طفل نابینایی در خانه ای باشد و مهمان عزیزی وارد خانه میشود مثل مقام معظم رهبری در اینجا باید مکرر به این بچه تکرار شود که بی ادبی نکند و این تکرار باعث میشود که این بچه در درون خودش به این باور برسد که مهمان بزرگی دارد. همه ما در دنیا مهمان خدا هستیم و همه ما در منظر خدا هستیم و خدا ما را می بیند الم یعلم بان الله یری. نماز یک دوره مرور و تلقین باورهاست. نماز تلقین معاد است. امام سجاد وقتی به ایه مالک یوم الدین می رسیدیند تکرار میکردند و آنقدر تکرار میکرد که نزدیک بود جان بدهند. این تلقین ها باعث میشود انسان باورهایش بیشتر شود. نکته بعدی اینکه نماز محیط را اصلاح میکند. اگر فرزند شما در محیط هایی میرود و کتاب هایی میخواند که عقائد فاسد را ترویج میکند باورهایش خراب میکند و نماز این محیط را اصلاح میکند و اگر ما اهل نماز باشیم و در مسجد نماز بخوانیم باور انسان قوی میشود. حضرت علی میفرماید انسان وقتی اهل نماز باشد علم جدیدی به او اضافه میشود. وقتی امام جماعت از دین و معارف دینی میگوید باعث میشود که انسان باورهایش قوی تر شود و نهادینه شود. ✅قرآن ودعا