📖 #برشی_از_مقاله | ارتباط دین و هنر «بخش اول» 🖇 دین و هنر در مرحله‌ای از تاریخ خود، چنان با یکدیگر متحد می‌شوند که تمایز آن‌ها از یکدیگر به آسانی ممکن نیست. اما با سر بر آوردن ادیان توحیدی و طرد ادیان شرک پیوند دوباره دین و هنـر بـه مسئله ای دشوار تبدیل شد. بخش بزرگی از کوشش‌های متفکران جهان اسلام، معطوف به کسب مشروعیت دوباره برای هنر می‌شود. ◽️ برخی نظریه پردازان هنر، دست کم پنج روش را برای تعریف رابطه میان دین و هنر مطرح کرده‌اند: 1⃣ اقتدارگرایانه: آن دسته از روابطی است که در آن‌ها دین بر هنر چیره می‌شود؛ یعنی جایی که به هنر جایگاهی ثانوی می‌دهند تا در خدمت دین باشد «اقتدارگرایانه» توصیف می شود. 🖇 در چنین رابطه‌‌ای هیچ جایی برای خلاقیت و اصالت هنری وجود ندارد، بلکه هنر و هنرمندان ابزاری هستند که مقتدری بالاتر آن‌ها را به کار می‌گیرد. در اینجا هنر را می‌توان تبلیغات دیداری تعریف کرد. 2⃣ تقابلی: هنگامی که هنر و دین، هر دو قدرت برابر دارند؛ یعنی وقتی هیچ یک فرمانبردار دیگری نیست. این رابطه از مقولهٔ تقابل است. در چنین مواردی هنر و دین به هم وابسته‌اند و هـر یـک می‌خواهد بر دیگری چیره شود. 📚 بررسی رابطه هنر و دین از منظر سیدحسین نصر و مرتضی آوینی 🔗 @r_esmaeili