✨﷽✨ 🌼غفلت از سالی که گذشت و بخشی از هستی که از دست دادیم ✍️حاج آقا مجتبی تهرانی: از جمله این مسائل مسئله «مرور ایّام» است. به تعبیر همگانی انسان گاهی از «گذشت زمان» غفلت می‌کند و این غفلت موجب می‌شود انسان از خواب غفلتی که او را فراگرفته است بیدار نشود. در این عالم اموری که موجب اعتبار و پندپذیری می‌گردد زیاد است امّا انسان از آن عبرت نمی‌گیرد! امام علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «مَا أَکْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ». یکی از موضوعاتی که انسان باید از آن پند و عبرت بگیرد و متنبّه و بیدار شود مسئله «گذشت زمان» است. یک سال دیگر گذشت، امّا آیا با سپری شدن این زمان من هنوز وجود دارم؟ خیر! همه هستی من وجود ندارد. با گذشت این سال بخشی از هستی من نیز گذشته است. لذا خوب است انسان نسبت به آنچه از او گذشت و از سرمایه و هستی‌اش کاسته شده متنبّه و متذکّر شود است. خوب است همان طور که نسبت به امور مادّی‌اش فکر می‌کند نسبت به عمر و هستی‌اش نیز فکر کند تا ببیند این سرمایه را در چه راهی مصرف کرده است. 👤 استاد قرائتی •┈┈••••✾•✏️•✾•••┈┈• 🌸 😍👇 http://eitaa.com/joinchat/44433424C4b42baf0f2