💢 جایگاه زن قبل و بعد از اسلام زنان در دوران از اسلام در حجاز منزلت اجتماعی بالایی داشتند. آنان در پوشش، روابط جنسی، تجارت و دیگر امور اجتماعی و حتی از نظر تعداد شوهر، آزاد بودند. اسلام با وضع قوانین و ایجاد نگرش های منفی نسبت به زن، جایگاه او را کاهش داده و با وضع محدودیت های جنسی، آزادی او را محدود کرد. 1⃣نگاه به زن در جاهلیت، نگاه کالایی بود تا جایی که مرد می توانست در مقابل کامجویی از همسر دیگری و یا رهایی از تنگدستی، همسر خود را به دیگری بدهد و یا پس از مرگ، همچون کالا به پسر خانواده ارث می رسید و پسر او را به نکاح خود در آورده و یا تا آخر عمر از ازدواج محروم می کرد، در آن ، اختیار ازدواج زن به دست چندین نفر همچون برادر، عمو، پسر عمو و ... بود که با ظهور اسلام، کلیه این رسوم لغو و با انحصار اجازه ازدواج دختر باکره به پدر و جد پدری، دایره آزادی زن یافت. از طرفی طلاق به آسانی توسط مرد و عمدتا از سر هیجان، غضب و یا انتقام جویی صورت می گرفت، اما اسلام علاوه بر مبغوض دانستن طلاق و سخت کردن آن که به ضابطه مند شدن طلاق منجر شده است، در مواردی همچون ناتوانی جسمی مرد، به زن نیز حق طلاق داده است. 2⃣چند با طبیعت زن که خواستار پناه یافتن زیر چتر حمایت عاطفی یک مرد است سازگار نیست، چنانکه با طبیعت مرد نیز تعارض دارد، چون در چند همسری اطمینان به اینکه فرزند، از آن کیست و باید تحت حمایت چه کسی قرار گیرد، وجود نداشته و به عاطفی نسل ها منجر می شود، از طرفی انجام آزمایش علاوه بر سخت بودن در همه جوامع، مشکلات حاشیه ای فراوانی دارد، چنانکه عملی آن در غرب به شکست انجامید. 3⃣اسلام زنان را از نظر آفرینش یکسان دانسته و ملاک برتری را کمالات انسانی و نه جنسی می داند، از طرفی اسلام علیرغم پذیرش تفاوت زن و مرد و نیز وضع متناسب با این تفاوت ها، حقوق اجتماعی و سیاسی زنان را به رسمیت شناخت، همچون حق همچون مردان که به منزله مشارکت در تعیین سرنوشت بود و یا احترام به حق امان دادن زنان که یک ظرفیت سیاسی بود و در اثر همین توجهات به زن بود که زنان همچون مردان دسته دسته به پیامبر ایمان می آوردند. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59