📖 #آموزش_حکمت_اشراق ✍️ استاد یزدانپناه 💢بخش بیست و ششم ◾️ مراتب هستی در متافیزیک نوری (5) 2️⃣ نور اقرب 🔘 کیفیت افاضۀ نور اقرب از نورالانوار 🔺 سهروردی در تبیین چگونگی افاضه نور اقرب از نورالانوار، اساساً در پی تحلیل «علیت» است. وی در این بحث به دو واژۀ «انفصال» و «انتقال» اشاره می کند و هیچ یک را در تبیین چگونگی صدور نور اقرب از نورالانوار نمی پذیرد.وی می گوید: مراد از «انفصال» جدا شدن یک جوهر از جوهر دیگر است. چنین واقعیتی تنها در اجرام و جواهر مادی معنا دارد و نمی توان صدور نور اقرب از نورالانوار را این گونه تحلیل کرد. چنان که مراد از «انتقال» انتقال عَرَض از جوهری به موطن دیگر است. 🔺 تحلیل او از علیت همان اشراق و اضافۀ اشراقیه است. در اضافۀ اشراقی، پرتو برآمده از منبع نور، تنها و تنها قائم به منبع نور است و بس. نه چیزی از منبع نور جدا شده، نه چیزی منتقل شده و نه چیزی از منبع نور کاسته می شود. چنین تحلیلی از علیت بعدها با استقبال صدرالمتألهین مواجه شده است. 🔘 چگونگی انتشاء کثرت از نور اقرب 🔺 چنان که براساس قاعدۀ «الواحد» نمی توان کثرت عالم را به طور مستقیم به نورالانوار نسبت داد، به همان دلیل هم نمی توان این کثرت را به نور اقرب مُنتسب ساخت. 🔺 نور اقرب مشتمل قوت و ضعف است؛ جهت قوت نور اقرب مشاهدۀ نورالانوار است که همان جهت غنا و وجوب بالغیر اوست و جهت ضعف آن، نقص و ظلمتی است که در مقایسه با نورالانوار در خود مشاهده می کند. 🔺 در چنین وضعیتی و با رعایت همۀ قواعد سنخیت و علیت و الواحد، نور اقرب به لحاظ جنبۀ قوت خود نور مجرد دوم را به عنوان نور و ضوء و اشراقی از خود، و به لحاظ جنبۀ ضعف و کدورتش منشأ شکل گیری فلک نهم به عنوان سایه اش می شود و بدین ترتیب، وجود در ادامۀ خود در دو شاخه مجردات و مادیات سامان می یابد. 📚 منبع: کتاب آموزش حکمت اشراق ص 88_90 ♻️آدرس کانال: 🆔https://eitaa.com/Roshanye_Vagheeyat