لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مباهله (قسمت دوم) بیست‌‌‌و‌‌‌چهارم ماهِ ذى‌الحجّه، روز «مباهله» نام دارد. مباهله در لغت به‌‌‌معنای «نفرین و لعنت‌‌کردن به یکدیگر» است. در سال دهم هجری، گروهی از مسیحیان نجران (منطقه‌ای در جنوب غربی عربستان سعودی) در شهر مدینه، نزد حضرت رسول(ص) رفتند و درباره‌‌ی حضرت عیسی(ع) با او گفت‌وگو کردند. پیامبر(ص) فرمود: عیسی(ع) بنده‌‌ی خدا و کلمه‌‌ی او بود که آن را بر مریم القاء نمود. مسیحیان گفتند: «چگونه ممکن است انسانی بی‌پدر به دنیا آید!؟» آیه‌ای از قرآن در این‌باره نازل شد که مَثَل عیسی، مَثَل آدم است که بدون پدر و مادر و به امر الهی به دنیا آمد. وقتی عقل و استدلال در وجود آنها تأثیر نکرد و بحث به نتیجه نرسید، پیامبر اسلام(ص) به فرمان پروردگار به آنها پییشنهاد مباهله داد، یعنی دو گروه، در محلّی جمع شوند و به درگاه خداوند دعا و تضرّع کنند و از خدا بخواهند حقیقت را آشکار و دروغ‌‌گویان را لعنت کند. عدّه‌‌ای برای مباهله با پیامبر اسلام روز معیّنی را مشخص می‌‌کنند، اما در روز مباهله هنگامی که می‌‌بینند پیامبر به اتفاق اهل بیتش آمده است، تصمیم می‌‌گیرند که .... + سامانه آموزش مجازی زائر: http://zaer.hajj.ir + عضویت در رادیو مناسک : @radiomanasek