عصر پنجشنبه را قرار گذاشتند مقلوبه ببرند حسینیه نور؛ جلوی چشم دوربین‌های صدا و سیما و خبرنگار‌ها. تا دوربین‌ها سفیر شوند و برسانند به زنان فلسطینی که زنان ایرانی هم مثل شما خودشان را وقف مسجد الاقصی کرده‌اند. خودم را رساندم. به سالن که رسیدم کفش‌هایم را گرفتند و روی کفی‌اش برچسب زدند. نگاهم بی اختیار تحسین‌شان کرد. زنانگی خرج کردن برای همین جاها خوب است... کفش‌هایم را پوشیدم. با پای راستم پرچم رژیم کودک‌کش را له کردم، پای چپم هم پرچم عقابِ خرفتِ ترسو را له کرد. دوباره درآوردم. وارد حسینیه شدم... ✍حُرّه.عین http://eitaa.com/radnofel