بررسی آثار چهل‌ودومین ✍🏻مردار بود هر آنکه او را نکشند؛ از شب اسارت تا صبح اعدام 👤 اقما 💢 از لحظه‌ای که فیلم شروع شد تا زمانی که اسم را شنیدم، سه بار بلیتم را چک کردم تا مطمئن شوم در سالن درستی نشسته‌ام. فیلم «صبح اعدام» از تاریخ آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم شروع می‌کند و پس از تشریح وقایع سیاسی ایران در آن دوره، مخاطب را به قصه اصلی می‌رساند. این فیلم روایتی از دو ساعت پایانی زندگی طیب حاج رضایی و رفیق دیرینه‌اش، است و در این روایت از دو نفر کمک می‌گیرد؛ خبرنگار روزنامه و کلیددار صندوق حاج اسماعیل رضایی. 📌 شاید آشنایی مخاطب با طیب حاج رضایی و ناآشنایی وی با نام حاج اسماعیل، فیلمساز را بر آن داشته تا به جای طیب، دیالوگ‌ها و نقش بیشتری را به حاج اسماعیل اختصاص دهد. در همان سکانس‌های ابتدایی، متوجه پرداخت بهتر شخصیت اسماعیل نسبت‌به طیب می‌شویم و شاید بتوان بهترین بازی فیلم را هم متعلق به ارسطو خوش‌رزم در نقش اسماعیل دانست. 💢 با همه این تفاسیر، فیلم صبح اعدام پا از عرصه روایت فراتر نمی‌گذارد و «درام نمی‌سازد». این فیلم با تصاویر سیاه‌وسفید و صدای یکنواخت گوینده، از ابتدا مخاطب را با این واقعیت روبه‌رو می‌کند که قرار است یک شِبه مستند ببیند، نه اثر داستانی. 📝 متن کامل یادداشت: 🌐 B2n.ir/q50897 📽 راه‌نوشت، راه عبور از سینمای سانسور🔻 🆔 @rah_nevesht_ir