♨️دهه بازگشت قهرمانان به سینما / به بهانه تمرکز سازمان اوج بر ساخت آثار قهرمان‌محور ✍🏻فاطمه محجوبی 🔆ذات انسان‌ها #قهرمان را دوست دارد و همین نیاز درونی تکه‌ای از پازل داستان‌هاست. 🔅غرب به خوبی مسئله‌ی توانایی قرار گرفتن بار تربیت و پرورش نسل‌ها بر روی دوش قهرمانان یک رمان، کمیک یا فیلمنامه را درک کرده است، اما آیا سینماگران و مدیران فرهنگی ما هم به این درک رسیده‌اند؟ 🔆دهه ۶۰ عصر قهرمانان در سینمای ایران بود ولی با ورود به دهه ۷۰، سینمای روشنفکری شخصیت‌هایی منفعل، شکاک، خسته و خاکستری را روی کار آوردند. این عصر می‌توانست با بهره‌گیری از تمایلات و طبیعیات انسانی، زمینه‌ای برای تبدیل شخصیت‌های معمولی به ضدقهرمان و قهرمانان جذاب‌تری باشد اما سکون در این بخش، سینما را در باتلاقی از آثار اجتماعی سیاه و طنز سطحی فرو برد. 🔅دهه ۹۰ فوران تولید این دسته از آثار بود که اگر قهرمانانی مانند امیر علی لاتاری، زنان صبور ویلایی‌ها و پسران منطقه پرواز ممنوع و ... نبودند زندگی در سینما می‌مرد. 🔆بیشتر، مفاخر تاریخی به عنوان قهرمان معرفی می‌شوند در حالی که عرصه‌های مختلف زندگی نظیر ورزش، تولیدات علمی، خانواده و ... قابلیت زیادی برای طراحی شخصیت محبوب و مقتدر دارند. 🔅عدم وجود اتاق فکر مدیران فرهنگی و برنامه مدون هم هنرمندان را به ستوه آورده است. ✅خوانش کامل یادداشت: 🌐b2n.ir/j63550 📽سینما را متفاوت دنبال کنید🔻 https://eitaa.com/joinchat/1748041776Cf90f6cedbe