«یکی از شعب جهاد که لازم است، «شَنَآنُ الفاسِقين» است؛ از جریان «فسق» و از جریان «كفر» جدا شدن؛ یعنى حسابتان جدا باید باشد، با این‌ها مخلوط نباید بشود. مرز شما و کفار و فساق بايد معلوم باشد، مرز شما با آن‌هایى كه «جمهورى اسلامى» را قبول ندارند باید معلوم باشد. من همیشه از بعضى‌ها در همین نظام خودمان «گله‌مند» بودم به‌خاطر همین‌كه مرزها را اين‌ها پاک كرده‌اند. به این‌ها گاهى می‌گفتم كه وقتى شما مرز را پاک می‌كنيد، اشكالش این است كه بسیارى به‌خاطر نبودن مرز از این‌طرف می‌روند آن‌طرف، از آن‌طرف مى‌آیند اين‌طرف، مرتب رفت‌وآمد می‌كنند؛ «حدود» فراموش می‌شود. يک کشور اگر «مرز» نداشته باشد و مرزش مشخص نباشد، ديگر «هویت» جمعى ندارد؛ دیگر «وحدت» جمعى ندارد. بگذارید مرزها مشخص باشد، معلوم بشود كه شما كجایید و آن‌ها كجایند. «شَنَآنُ الفاسِقين» يعنى اين. آن‌وقت باز در دنباله‌اش كه شرح هركدام از این‌ها است، [می‌فرمايد]: «وَ مَن شَنِئَ الفاسِقينَ وَ غَضِبِ للّهِ غَضِبَ الله لَه» [حکمت ۳۱] ؛ براى خاطر خدا شما خشم بگیريد، خدا هم براى خاطر شما خشم میگیرد.» آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای، شرح نهج‌البلاغه (راه روشن مدیران)، صص ۱۷۲ و ۱۷۳ 🔴کانال مطالعات فرهنگ وفضای مجازی https://eitaa.com/joinchat/1256587499Ca01c6ba136