⁉️ #سوال_جواب از آیت ‌الله جاودان 💠 شکر خدا ‌ ✅ #سوال ما می‌گوییم که خدا مخلوقات را خلق کرده است و این کار از صفت خلّاقیت و فیّاضت او سرچشمه می‌گیرد و ما از او نخواسته‌ایم که خلق شویم، بلکه او را به اراده‌ی خودش و به هر دلیل به ‌ خصوصی، ما را خلق کرده است و حتماً خود خداوند از این خلقت هدفی داشته و سودی برده است. ما در زندگی روزمرّه از کسی تشکّر میکنیم که برای ما کاری انجام دهد و ما به او پاداش نداده باشیم و یا خود آن شخص از انجام آن کار منتفع نشده باشد. زیرا اگر پاداش یا انتفاع برای او حاصل نشده باشد، نیازی به تشکّر نیست و تشکّر ما یک چیز زائدی خواهد بود؛ بنابراین ما چرا و به چه دلیلی باید او را عبادت کنیم و او را حمد و ستایش کنیم؟ ❎ #جواب خداوند از خلقت هدفی داشته است، امّا سودی نداشته است و نخواسته است و نبرده است. اقتضای جود و فیّاضیت و او خلقت جهان و انسان است و او خودش، هدف اعلی و نهایی جهان و انسان خواهد بود. پس همه به‌سوی او که کمال مطلق است در حال حرکت هستند، ﴿وَ إِنَّا إلَیْهِ راجِعُون﴾، ﴿إِنَّ إِلی رَبِّكَ الرُّجْعی﴾، ﴿و إِنَّ إِلی رَبِّكَ المُنْتهی﴾، ما در زندگی روزمره از کسی تشکّر می‌کنیم که برای ما کاری انجام داده باشد و هر‌کس برای ما کاری انجام داده باشد بر اساس یک نیاز، یک حظ روحی، یک لذَّت معنوی انجام داده، در واقع خود انجام آن کار برای او بهره‌ی اوست و در عین حال ما لازم میدانیم از او تشکّر کنیم، و این تشکّر در عقل و نزد عقلا پسندیده شمرده می‌شود. شکری که ما می‌کنیم در واقع به خودمان باز می‌گردد. نه او نیاز دارد و نه با شکر ما چیزی به او اضافه می‌شود. بلکه تنها سودی که از شکر ما قابل تصور است به شکر کننده واصل می‌شود. اگر نماز بخوانیم اگر از سر شکر اطاعت خدا بکنیم و اگر شبانه روز زبان و جانمان در تشکّر از خدا غرق باشد خود بهره ای خواهیم شد. آیات شریفه قرآن مکرّر این مسائل را تکرار کرده اند: ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾؛اگر نیکی کنید به خود نیکی کرده اید، و اگر بدی کنید به خود بدی نموده‌اید. ﴿لَها ما کَسَبَتْ و عَلَیْها مَا اکْتَسَبَت﴾؛ آنچه[از خوبی] به دست آورده به دست آورده سود او، و آنچه [از بدی] به دست آورده به زیان اوست. ‌📚 رهنمای طریق ❣با دل نوجوان همراه شووو...