اینكه می ‌بینید بعضی ‌ها مثل و مانند ایشان در ماه شعبان كه شد خیلی گرفتار هول و ولا هستند، برای اینكه ماه شعبان برای اهل و_سلوك آخر سال است. اول بهار كه اول سال است برای توده مردم است؛ ولی كسی كه در راه هست اول سال او ماه مبارك است و این اول سال هم قراردادی نیست، روایاتی كه از اول ماه مبارك رمضان یاد می ‌كند، یك؛ ادعیه‌ ای كه درباره اول ماه مبارك رمضان وارد شده است، دو؛ همه به عنوان «غُرَّةُ الشُّهُور»[2] و به عنوان «رَأْسُ‏ السَّنَة»[3] است؛ یعنی اول سال، اول ماه مبارك رمضان است. به هر حال انسان باید حساب را بررسی كند تا با بدن وارد سال جدید شود. خود ماه مبارك رمضان ماه جایزه نیست، است، شب و روز آدم باید كار انجام بدهد؛ كه شد، آن‌گاه جایزه‌ ها را تقسیم می ‌كنند. شب عید كه از آن شب به عنوان «لَیلَةَ الْجَوَائِز»[4] یاد می‌ كنند و روز به عنوان «یوْمُ الْجَوَائِزِ»[5] است كه جایزه‌ ها را شب و روز عید فطر می ‌دهند. اینكه گفت: روز عید است و من امروز در آن تدبیرم ٭٭٭ که دهم حاصل سی ‌روزه و ساغر گیرم[6] همین است! انسان نتیجه سی شبانه‌ روز را تقدیم می‌ كند و جایزه دریافت می ‌كند. فضیلت شب عید فطر و فضیلت روز كمتر از فضیلت و روزهای قدر نیست، چون روز جایزه است. ... تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom