💢 نگاشت 18: نکته های تفسیری آیه 15و16 سوره نباء لِنُخْرِجَ‌ بِهِ‌ حَبّاً وَ نَبَاتاً تا به وسیله آن دانه و گیاه برویانیم، 🔸 «حَبّاً»: دانه‌های خوراکی. مراد خوراک انسان است. «نَبَاتاً»: گیاهان. مراد خوراک حیوان است. 🌱🌱🌱 ۱ - نزول باران بر زمین، مایه تولید حبوبات و رویش گیاهان است. (و أنزلنا ... لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا) «باء» در «به»، براى استعانت است و بیانگر نقش باران در رویش دانه ها و گیاهان و نیز میوه هایى است که در بوستان هاى پوشیده از درخت، حاصل مى شود. ۲ - خداوند، پدید آورنده بذرها و دانه هاى خوراکى و روییدنى هاى زمین و تأمین کننده غذاهاى گیاهى انسان است. (لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا) ۳ - حبوبات و گیاهان، از نعمت هاى الهى (لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا) ▪ سیاق آیات مورد بحث، نشان مى دهد که خداوند در مقام برشمردن آن دسته از آفریده هاى خویش است که در زندگانى انسان ها مؤثر مى باشد. تقدیم «حبّ» بر «نبات»، به دلیل اهمیت بیشتر دانه جات (از قبیل گندم، جو و...) در زندگى آنها است، به گونه اى که در اکثر موارد، گیاه را براى دانه اش مى خواهند. ۴ - پیدایش محصولات کشاورزى و روییدن گیاه در زمین، دلیل امکان معاد و حیات دوباره انسان است. (عمّ یتساءلون ... ألم نجعل ... لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا) ۵ - عوامل طبیعى، اسباب و مجارى افعال خداوند است. (لنخرج به) ۶ - معاد انسان، شبیه رویش گیاهان از زمین است. (لنخرج به حبّ-ًا و نباتًا) یاد آورى اخراج دانه و گیاه از زمین - در آیاتى که به منظور رفع استبعاد از معاد مطرح شده - گویاى تشابه معاد با رویش گیاهان است. 🌱🌱🌱 وَ جَنَّاتٍ‌ أَلْفَافاً و باغ هایی از درختان به هم پیچیده و انبوه بیرون آوریم. 🔸 «أَلْفَافاً»: مفرد آن (لَفّ) یا (لَفیف) است، و بعضی هم معتقدند که مفرد ندارد، به معنی: انبوه، درهم پیچیده، سر در هم کشیده. 🌱🌱🌱 ۱ - پوشیده شدن بوستان ها از درختان درهم فرو رفته بر اثر بارش باران، نعمتى الهى و سودمند براى انسان (ماء ثجّاجًا ... لنخرج ... جنّ-ت ألفافًا) ▪ «الفاف»، جمع «لفیف» یا «لِفّ» (صفت مشبهه به معناى «ملفوف») و یا جمعى است که مفرد ندارد (لسان العرب). مراد این است که هر یک از بوستان ها درختانى درهم فرورفته دارد. این وصف هر چند در ثمردهى بوستان نقش منفى دارد; ولى منظره اى زیبا به وجود مى آورد و ممکن است کنایه از پر درخت بودن بوستان و پربار بودن آن باشد، هر چند شاخه هاى درختان آن در هم پیچیده نباشد. ۲ - خداوند، به وجودآورنده بستان ها و آفریننده درختان و منظره هاى سرسبز و خرّم (لنخرج ... جنّ-ت ألفافًا) ۳ - باغ ها و جنگل هاى پوشیده از درخت، نشان دهنده قدرت خداوند و امکان پذیر بودن معاد (عمّ یتساءلون ... ألم نجعل ... جنّ-ت ألفافًا) 🌱🌱🌱 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom