🔰صاحب زمان و زمین مقامات بلند اولیای الهی بی تردید از معرفت آنان به امام عصر (عج) نشئت می گیرد. سیدبن طاووس (ره) از جمله اولیای بزرگ است که در بیتی منسوب به او، این چنین به امام عرضه می دارد: نزیلک حیث ما اتجهت رکابی وضیفک حیث کنت من البلاد[1] مولای من! مرکب من در هر نقطه از کره خاکی پا می نهد و مرا بدانجا می برد. آنجا سرزمین شماست و من بر شما وارد شده ام. این یعنی اینکه، همان گونه که امام صاحب الزّمان است، صاحب زمین هم هست. در «اصول کافی»، از امیرالمؤمنین (ع) روایت شده: «. . . والأرضُ کلّها لنا؛ [2]تمام زمین، از آن ما ائمّه است. »و نیز روایت شده: «الدُّنْیا وَ مَا فِیهَا لِلَّهِ تَبَارَک وَ تَعَالَی وَ لِرَسُولِهِ؛ [3]و لذا (نه تنها زمین، بلکه) دنیا و تمام آنچه در آن است، از آن خدای تبارک و تعالی و پیامبر او و از آن ماست. »و چگونه این سان نباشد؛ در حالی که همه موجودات و عالم هستی از نور اهل بیت (ع) خلق شده و نور و آنچه متعلّق به آن است، همه از آن صاحب نور است. پس خانه های من و شما، اموال و متعلّقات ما، هرچه هست، صاحب اصلی اش امام زمان (عج) است و ما در واقع، در ملک امام خود نشسته و زندگی می کنیم و اگر خمس مال خود را می دهیم، در حقیقت، بخشی از مال امام را به خود او بازگردانده ایم؛ در حالی که می پنداریم مال خود را به امام داده ایم. منصب ها، مقامات، مدیریت ها و ریاست ها نیز، همه از آن امام است؛ امّا همواره خیال می کنیم ما رئیس جمهور، نماینده، وزیر و صاحب منصب هستیم. فخر آن را می فروشیم و پاداش و حقوق آن را می خوریم و از صاحب اصلی اش، دمی هم نمی زنیم و در مسیر ولایت نایب او نیز گام برنمی داریم. 📚پی نوشت ها: [1] «مفاتیح الجنان»، زیارت امام عصر (ع) در روز جمعه. [2] «اصول کافی»، ج 2، صص 268- 267- [3] همان. 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom