🔅🔅🔅 📌آرایه های ادبی در قرآن -کنایه ها- (12) 🔰درآیه ی ۱۰ سوره مبارکه قصص می خوانیم: فوَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَىٰ فَارِغًا ۖ إِنْ كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَنْ رَبَطْنَا عَلَىٰ قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ«(آیه 10 سوره قصص) صبحگاه مادر موسی دلش (از هر چیزی جز یاد طفلش) فارغ بود و به حدی غم واندوه قلبش را فرا گرفت که اگر نه ما دلش را بر جای نگاه داشتیم تا ایمانش برقرار ماند نزدیک بود راز درونش را آشکار سازد» 🗓توضیح آیه: با توجه به مضمون آیه نخست، مادر حضرت موسی (ع) که بعد از تولد حضرت موسی به شدت نگران جان فرزندش بود، (چون به دستور فرعون همه فرزندان پسر بنی اسرائیل می بایست سربریده می شدند) از طریق وحی .... و اوحینا الی امّ موسی…آگاه می شود که تنها راه نجات فرزند از خطر کشته شدن این است که او را در صندوقچه ی کوچکی گذشته و به رود بیاندازد ولی مادر حضرت موسی بعد از اقدام به این کار و آگاهی از اینکه فرزندش را خانواده فرعون از رود گرفته اند نزدیک بود به خاطرعواطف و احساسات مادری پرده از راز بردارد که خداوند صبر او را بیشتر کرده و اطمینانش را بالا برد.(لوْلَا أَنْ رَبَطْنَا عَلَىٰ قَلْبِهَا= در معنای کنایی آن این است که اگر در دلش اطمینان ایجاد نکرده بودیم نزدیک بود راز بودن موسی در صندوقچه را آشکار کند) به که برگردی، بما بسپاریش کی تو از ما دوست‌تر میداریش نقش هستی، نقشی از ایوان ماست خاک و باد و آب، سرگردان ماست 🌱🌱🌱 🔅مدرسه مجازی تفسير و قرآن پژوهی رحیق @rahighemakhtoom