📌مباهله 🔹 رخدادهای اسلام گاهی مربوط به نبوّت است و زمانی مربوط به امامت و جامع مشترك بین این دو فضیلت الهی, ولایت است. جریان امامت علی ‌بن ‌ابی ‌طالب(علیه أفضل صلوات المصلّین) هم در جریان غدیر مطرح است كه گذشت و هم در جریان مباهله مطرح است كه در آستانه این رخداد شیرین تاریخ هستیم. مباهله كه از بِهال و تضرّع است یك سنخ دعاست. انسانی كه مستجاب ‌الدعوه است از كرامت برخوردار است. 🔹 بِهال و ابتهال و تضرّع یك سنخ از دعاست، یک؛ دعا سلاح مؤمن است كه در روایات وارد شده است «الدُّعَاءُ سِلَاحُ الْمُؤْمِنِ»،[1] این دو مطلب؛ این سلاح قسمت مهمّ كاربردش سلاح دفاعی است؛ یعنی انسان دعا می ‌كند تا از آسیب و اُفت و آفت مصون بماند «الدُّعَاءُ تُرْسُ الْمُؤْمِنِ»[2] دعا سفر است, دعا نفرین نیست، دعا برای از بین بردن دیگری نیست، دعا برای مصون بودن خود و كشور خود و جامعه خود و ملت خود و دین خود است «الدُّعَاءُ تُرْسُ الْمُؤْمِنِ». بخش آخر این است كه اگر این دعا كه به منزله صیانت است اثر نكرد، آن‌گاه از این دعا كه سلاح مؤمن است تیر و نیزه و شمشیر ساخته می‌ شود این‌جا، جای لعنت است; لكن لعنت كردن دو قسم است: ـ لعنت یعنی بُعد از رحمت ـ یك وقت ما از ذات اقدس الهی می‌ خواهیم كه فلان شخص یا فلان گروه را از رحمت دور كن! این طلب لعن است, یك وقت از ذات اقدس الهی می ‌خواهیم آن قدرت را به ما بده كه ما لعنت تو را و بُعد از رحمت تو را بر آن‌ها قرار بدهیم، این عالی ‌ترین قلّه استجابت دعاست ﴿ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْكاذِبینَ﴾ ما قرار می ‌دهیم لعنت خدا را، نه از خدا می ‌خواهیم كه آن‌ها را لعنت كن. فضایل فراوانی در روز مباهله هست گذشته از اینكه مسئله خاتم ‌بخشی فضیلت خاصّ خودش را دارد و آیه مباركه ﴿إِنَّما وَلِیكُمُ اللَّهُ﴾[3] هم نازل شده است، اما عنصر محوری روز مباهله همان استجابت دعاست. 🔹 باور كنید كه دنیا جای جعل بدل و انكار حق است. مرحوم شیخ طوسی از مغنی قاضی عبدالجبّار، او می‌ گوید كه «و فی شیوخنا من ذکر ان اصحاب الآثار أن علیا علیه السلام لم یکن فی المباهله»[4] روز روشن یك حقیقت را دارند انكار می‌كنند و انكار كردند! گفتند بعضی از بزرگان ما می‌ گویند علی(سلام الله علیه) در مباهله نبود، با اینكه روز روشن همه دیدند! جهان از این انكار حق و ابطال حق و داعی باطل داشتن كم ندید. بنابراین روز مباهله, جریان بِهال و معنای ابتهال و حضور علی(سلام الله علیه) و معنای نفس را باید گرامی بداریم تا مبادا ـ خدای ناكرده ـآنچه صاحب المغنی قاضی عبدالجبّار از بعضی از مشایخ سوء نقل كرد كه علی ‌بن ‌ابی ‌طالب(سلام الله علیه) حاضر نبود، دگر بار چنین چیزی تكرار نشود و از طرفی فضیلت این روز در این است كه دعای مخصوصی دارد كه این دعای مباهله همان دعای سحرهای ماه مبارك رمضان است با یك تفاوت مخصوص و یك ترجیع ‌بند خاص، آغازش «اَللّهُمَّ اِنّی‏ اَسْئَلُكَ مِنْ بَهآئِكَ بِاَبْهاهُ وَكُلُّ بَهآئِكَ بَهِی اَللّهُمَّ اِنّی‏ اَسْئَلُكَ بِبَهآئِكَ كُلِّهِ»[5] بعد جمال و جلال الهی را بازگو می‌ كند، این دعا چند جمله بیش از دعای سحر معهود معروف است، یك؛ یك ترجیع ‌بند دلمایه و دلپذیر و دلربا هم دارد، دو؛ كه این دو خصیصه این دعا را از دعای سحر جدا كرده است، سه؛ مستحب است كه این دعا را مؤمنان در روز 24 ماه پربركت ذی الحجّه قرائت و تلاوت كنند و ثواب این را هم به دوده طاها و اُسره یاسین اهدا كنند كه ذخیره دنیا و آخرت باشد. [1]. الکافی(ط ـ اسلامی)، ج2، ص468. [2]. همان. [3]. سوره مائده، آیه55. [4]. المغنی فی ابواب التوحید و العدل، ج20، ص142. [5]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص759. 📚 پیام به مناسبت روز مباهله تاریخ: 1394/07/13 @rahighemakhtoom