#مثل #ضرب_المثل #فارسی_زبانان #فرهنگ_محاوره #بررسی_های_قرآنی #واژه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 📌 مثل های رایج قرآنی در محاورات و گفتگوهای فارسی-2- ✳ در پست پیش تعدادی از مثل های رایج در میان مردم که برگرفته از واژه ها و مفاهیم قرآنی است را نوشتیم .در این مجال نیز به برخی دیگر اشاره می کنیم. 10- الله اعلم ( انعام، 124)، 11- انکر الاصوات ( لقمان، 19)، 12- باقیات صالحات/ الصالحات [اصل قرآنی اش الباقیات الصالحات، ( کهف، 46)، 13- بوی الرحمن کسی بلند شدن ( اشاره به نزدیک شدن و نشانه های مرگ کسی دارد، چون غالباً برای درگذشتگان مجلس ختم گرفته می شود، و در مجلس ختم چنانکه اشاره شد، مداح و قاری پس از پایان دادن به کار خود در نیمه اول مجلس یا خواندن سوره الرحمن، مجلس را به خطیب یا واعظ می سپارد)، 14- بهانه های بنی اسرائیلی ( معادل لفظی قرآنی ندارد، ولی مصداق آن در رفتار قوم خود برگزیده انگار بنی اسرائیل بود که از انوع نعمت های الهی برخوردار بودند و همواره هوس و ادعای چیزهای تازه داشتند و در داستان قتل مرموزی که پیش آمده بود و قرار بود به امر و وحی الهی گاوی را ذبح کنند، مکرر در مکرر از نشانه ها و چون و چند آن سؤال می کردند، و مردم به اینگونه گفتار یا کردار بهانه جویانه و بهانه ها یا دلیل تراشی ها و طفره روی های واهی « بهانه های بنی اسرائیلی» می گویند. ر.ک. سوره بقره، از آیه 50 تا 61، نیز 67 تا 73). 15- به درک اسفل ( منشأ قرآنی اش الدرک الاسفل، نساء، 145) تعبیری است توبیخ آمیز و توهین آمیز که هنگام خشم و خروش برای بی اهمیت نشان دادن چیزی یا خوار شمردن آن گویند مانند: به جهنم، یا فی النار، 16- ثمن بخس ( یوسف، 20، یعنی بهای ناچیز و نظایر آن)، 17- خَسِرَ الدُّنیَا وَ الآخِرَهَ ( حج، 11) به کسی یا درباره رفتار کسی گویند که در کاری هم ضرر مادی و هم معنوی کرده است. لفظاً یعنی در دنیا و آخرت زیان دیده است. 18- ذرة المثقال [ صورت معکوس و محرف مثقال ذرة به معنای « همسنگ و هموزن ذره ای»] که در چند آیه قرآن -نساء، 40؛ یونس، 61؛ سبأ، 3؛ زلزله، 7-8 به کار رفته است. یعنی سر سوزنی به اندازه خردلی که اتفاقاً 19- به اندازه خردل هم منشأ قرآنی دارد: ( = مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ: انبیاء، 47؛ لقمان، 16)، 20- رطب و یابس. لغتاً یعنی تر و خشک، و کنایه از هر چیز یا همه چیز است. در قرآن مجید در سوره انعام، آیه 59 چنین آمده است: ... وَلَا رَطْبٍ وَلَا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ که در تداول مردم همانند کن فیکون از مفهومی مثبت، به مفهومی کاملاً منفی، تغییر و تحول معنایی یافته است. و تعبیر رطب و یابس بافتن/ گفتن یعنی چیزهای پریشان اعم از بد و خوب و بی ارتباط گفتن. اشتباه دیگر مردم در این است که « کتاب مبین» را در همان عبارت قرآنی که نقل شد، به معنای « قرآن» می گیرند. حال آنکه مراد از آن لوح محفوظ یا ام الکتاب است ( که بعضی از مفسران، به ویژه مفسران شیعه آن را کنایه از علم الهی می دانند.)، ادامه دارد... 🌿🌿🌿 ✅ قرآن هم راه است و نیز همراه ✳همواره با قرآن باشیم 👇 👇👇 @rahighemakhtoom