🔅🔅🔅 ▪نگاشت7:نکات تفسیری آیات 5تا8 وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها «1» وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها «2» وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها «3» وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها «4» وَ السَّماءِ وَ ما بَناها «5» وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها «6» وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها «7» فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها «8» «1» به خورشيد سوگند و گسترش نور آن. «2» به ماه سوگند، آنگاه كه از پى خورشيد در آيد. «3» به روز سوگند آنگاه كه زمين را روشن سازد. «4» به شب سوگند، آنگاه كه زمين را بپوشاند. «5» به آسمان سوگند و آنكه آن را بنا كرد. «6» به زمين سوگند و آنكه آن را گسترانيد. «7» به نفس سوگند و آنكه آن را سامان داد. «8» پس پليدى‌ها و پاكى‌هايش را به او الهام كرد. 🌿🌿🌿 ✅ ۱ - سوگند خداوند به آسمان (و السماء) ✅ ۲ - آسمان، موجودى با عظمت (و السماء) ✅ ۳ - سوگند خداوند، به بنیان نهادن آسمان و آفرینش آن (و ما بنیها) ✅ ۴ - ساختن آسمان، کارى بزرگ و نشانه عظمت خداوند است. (و ما بنیها) تعبیر «و مابناها» 🔹 سوگند به بانى باشد یا بنا - نشانگر عظمت هر دو است; زیرا عظمت هر یک، حاکى از عظمت دیگرى است. ✅ ۵ - سوگند خداوند به سازنده آسمان (و ما بنیها) ✅ ۶ - سوگند خداوند به خود (و ما بنیها) 🔅🔅🔅 ✅ 7 - سوگند خداوند به زمین (و الأرض) ✅ 8- زمین، موجودى با عظمت (و الأرض) ✅ 9 - سوگند خداوند، به گستراندن زمین (و ما طحیها) «ما» در «ماطحاها» مصدرى بوده و مفاد آیه شریفه، سوگند به گسترش دادن زمین است. برخى «ما» را موصول و کنایه از گستراننده زمین (خداوند) دانسته اند; ولى مصدرى بودن آن، با سیاق آیات - که سوگند به مخلوقات است - سازگارتر است. ✅ 10 - گستراندن زمین، کارى بزرگ و نشانه عظمت خداوند است. (و ما طحیها) ✅ 11 - سوگند خداوند، به گستراننده زمین (و ما طحیها) چنانچه «ما» در «و ماطحاها» موصول باشد، مراد از آن خداوند خواهد بود. «طحو» (مصدر «طحاها») مانند «دحو» است; یعنى، گستراندن هر چیز. (مفردات) ✅ 12 - سوگند خداوند به خود (و ما طحیها) ادامه دارد... 🌿🌿🌿 ✅ قرآن هم راه است و نیز همراه ✳همواره با قرآن باشیم 👇 👇👇 @rahighemakhtoom