#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی
📌 شرف یک ملت
▪ یک بیان نورانی حضرت [در نهج البلاغه] دارد که «لَا یمْنَعُ الضَّیمَ الذَّلِیلُ»؛[1] «ضیم» با «صاد، ضاد»، همان معنی ظلم را می دهد. ظلم را جز ملّت پَست کسی تحمّل نمی کند. این کلمات شرف آور است.
🔹 چه استکبار چه صهیونیسم، الآن چه در غزّه چه در فلسطین چه در یمن می بینید که دارند می جنگند. فرمود ستم را جز ملّت فرومایه کسی تحمل نمی کند، «لَا یمْنَعُ الضَّیمَ الذَّلِیلُ». اگر ملّتی ـ معاذالله ـ فرومایه بود بله، ستم پذیر است؛ اما اگر ملّتی مثل ایران بود، مثل لبنان و فلسطینیها بود، مثل یمنی ها بود، این ظلم را نمی پذیرد. شهادت و کشته شدن این طور نیست که تمام بشود.
🔹 این بیان نورانی سیدالشهداء (سلام الله علیه) در روز عاشورا که بارها به عرض شما رسید، فرمود: «صَبْراً بَنِی الْكِرَامِ»،[2] آن وقتی که «أَقْبَلَتِ السِّهَامُ مِنَ الْقَوْمِ كَأَنَّهَا الْقَطْر»،[3] اوّل خود عمر سعد ملعون تیر را زد به طرف خیام حسینی (سلام الله علیه)، گفت که شاهد باشید که اوّلین تیر را من زدم که برود جایزه بگیرد. بعد از اینکه فرمانده تیر را رها کرد، «أَقْبَلَتِ السِّهَامُ مِنَ الْقَوْمِ كَأَنَّهَا الْقَطْر»؛ مثل قطرات باران تیر به طرف اردوی حسینی آمد. در آن صحنه حضرت فرمود: «صَبْراً بَنِی الْكِرَامِ فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَةٌ»؛ بردبار باشید، مرگ یک پل است زیر پای شما.
🔹 مرگ که پوسیدن نیست، مرگ از پوست به درآمدن است. مرگ را بترسانید، بعدها شاعر، سراینده و ادیب بزرگواری پیدا شد گفت:
مرگ اگر مرد است گو نزد من آی ٭٭٭ تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
▪ قبل از اسلام ما چنین شاعری نداشتیم که این حرفها را بزند. شما فقط یک نمونه از سرایندگان همین ایران پهناور بیاورید که قبل از اسلام این حرف ها را زده باشد. اینها در کلمات ائمه، در کلمات قرآن کریم و در کلمات نبوی (علیهم الصلاة و علیهم السلام) آمد، بعدها گفتند:
مرگ اگر مرد است گو نزد من آی ٭٭٭ تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
من از او جانی برم بی رنگ و بو ٭٭٭ او ز من دلقی بگیرد رنگ رنگ[4]
▪ من در این مبارزه پیروز هستم، من یک گوهر ابدی می گیرم، او از من یک بدن پوسیده می گیرد، چیزی دیگر نیست. من که چیزی به او نمیدهم، این لاشه را به او می دهم، جان ملکوتی خود را بالا می برم.
من از او جانی برم بی رنگ و بو ٭٭٭ او ز من دلقی بگیرد رنگ رنگ
▪ شما یک شاعر در تمام این ایران قبل از اسلام پیدا کنید که این حرف ها را بزند. اینها مختصّ سیدالشهدا است، اینها مختصّ امیرالمؤمنین است که انسان مرگ را می میراند، انسان بر مرگ مسلّط است، انسان هست که هست. فرمود: جز ملّت فرومایه کسی ستم پذیر نیست. درود بر این فلسطینی ها و غزّهای ها، درود بر یمنی ها، درود بر شما ایرانی ها که به هر حال توانستید بگویید: «لَا یمْنَعُ الضَّیمَ الذَّلِیلُ» و ثابت کنید که شاگرد علی بن ابیطالب (صلوات الله و سلامه علیه) هستید.
[1] . نهج البلاغه(للصبحی صالح), خطبه29.
[2]. معانی الأخبار، ص289.
[3]. اللهوف علی قتلی الطفوف(فهری)، ص100.
[4]. مولوی، دیوان شمس، غزل شماره1326
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1396/12/17
🍁🍁🍁
▪ تا پایان ماه محرم ،هر روز نکته های برجسته قرآنی ؛روایی؛تاریخی؛اخلاقی از نهضت امام حسین علیه السلام در کانال قرآنی رحیق
تقدیم می گردد.
در محفل شور و شعور حسینی همراه ما باشید👇👇👇
@rahighemakhtoom