✳️دیدگاه علمای متاخر در باره تاویل قرآن✳️ 2- قول متأخرين كه «تأويل» معنى خلاف ظاهرى است كه از كلام قصد شود و بنابراين همه آيات قرآنى تأويل ندارند و تنها آيات متشابهه است كه داراى تأويل و معنى خلاف ظاهر دارند كه جز خدا كسى را بر آنها احاطه نيست‌ مانند آياتى كه تجسم و آمدن و نشستن و رضا و سخط و تأسف و ساير لوازم ماديت را به خدا نسبت مى‌دهند و آياتى كه نسبت معصيت به فرستادگان خدا و پيغمبران معصوم مى‌دهند. اين مذهب به اندازه‌اى عملا دائر شده كه فعلا لفظ «تأويل» در معنى خلاف ظاهر يك حقيقت ثانيه گشته است و تأويل آيات قرآنى در مخاصمه‌هاى كلامى يعنى صرف كلام از ظاهرش، و حمل آن بر خلاف ظاهر بواسطه دليل بنام تأويل روشى دائر گرديده با اينكه خود اين روش خالى از تناقض نيست‌ «زيرا بيان معنى تأويل با اعتراف به اينكه جز خدا كسى معنى تأويلى را نداند مناقض است ولى اينان بعنوان احتمال ذكر مى‌كنند. ». اين قول نيز با اينكه شهرت بسزائى دارد درست نيست و بآيات قرآنى منطبق نمى‌شود زيرا: ✅اولا- آيه سوره اعراف‌{«هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ»} و آيه سوره يونس‌{«بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ»} كه در فصل گذشته نقل شدند ظاهرند در اينكه همه قرآن تأويل دارد نه تنها آيات متشابهه چنانكه بناى اين‌ قول بر آنست. 🍀🌹☘🌹🍀 ✳️اگرمطالب کانال را سودمند می یابید لینک کانال را برای دوستان خود بفرستید. 🆔https://eitaa.com/rahighemakhtoom