📌 فیض الهی ▪️ ️در جریان فیض خدا كه آیا فیض خدا متناهی است یا نه، در بحث قبل اشاره شد كه وقتی خدا چیزی به كسی عطا می ‌كند بله، آن محدود است چیزی به كسی می ‌دهد. یك وقت دست كسی را می‌ گیرد به «وجه» خودش به مخزن خودش متّصل می‌ كند، اگر دست او را گرفت و بالا برد و به «وجه» خودش متصل كرد، بر اساس ﴿كُلُّ مَنْ عَلَیهَا فَانٍ ٭ وَیبْقَی وَجْهُ رَبِّكَ﴾[1] و بر اساس ﴿كُلُّ شَی‏ءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ﴾[2] این «وجه ‌الله» یك چیز دائمی است. ▪️ ️در بعضی از روایات می ‌بینید كه دارد «نحن اسماء الله»، «نَحْنُ كَلِمَاتُ‏ اللَّهِ»،[3] «نَحْنُ وَجْهُ اللَّهِ»،[4] «أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذى إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیاءُ»[5] كه درباره انسان كامل است همین است «وجه» خدا، فیض خدا و ظهور خداست؛ این ظهور نامتناهی است این ظهور وقتی كه در قیامت جلوه‌گر شده است در صحنه قیامت معلوم می‌ شود كه ابدی است و حدّی ندارد. بهشت كه انقراضی ندارد، اهل بهشت انقراضی ندارند; منتها اینها دائماً می‌ گیرند، آن خدایی كه «دائم الفیض علی البریة» است، «یا دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَى الْبَرِیةِ»[6] است، آن فیض دائم او «لا انقطاع له ابدا»؛ منتها هر اندازه كه نصیب مستفیض ‌ها بشود اینها محدود است افراد عادی، مستفیض‌ اند خدا به آنها فیض می ‌رساند، انسان كامل، مثل وجود مبارك حضرت امیر و اهل بیت (علیهم السلام) به «فیض الله» متّصل‌ اند به «وجه ‌الله» متّصل ‌اند «أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذى إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیاءُ» است می‌ شود نامتناهی. اگر فعل خدا باشد، «وجه» خدا باشد كه دیگر زوال ‌پذیر نیست، اما اگر چیزی خدا به كسی عطا كرده است آن محدود است. [1] . سوره الرحمن، آیات 26 و 27. [2] . سوره قصص، آیه 88. [3] . تحف العقول، متن، ص479. [4] . الکافی(ط ـ اسلامی)، ج1، ص145. [5] . المزار الکبیر، ص 579. [6] . مصباح الکفعمی، ص647. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه یس جلسه 5 تاریخ: 1392/10/17 @rahighemakhtoom