#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی
📌 ارث عالم
🔹 مستحضر هستید که دین ما با کتاب شروع شده است؛ یعنی معجزه ما قرآن کریم است. کتاب یاد گرفتن و عالم شدن، این قدم اول است و اگر کسی بخواهد در قدم اول بماند، جز خسارت چیز دیگری نیست، یک انسان ایستا را جایزه نمی دهند. وجود مبارک امام صادق (علیه السلام) به شاگردش گفت عُرضه در این نیست که کتاب دیگران را در خانه خودت جمع بکنی: «فَإِنْ مِتَ فَوَرِّثْ كُتُبَكَ بَنِیك»،[1] این عُرضه را پیدا کن که دو تا کتاب علمی خاص برای دانشمندان بعدی بنویسی. کتاب های دیگران را جمع کردن، این عُرضه نیست. فرمود طرزی درس بخوان که بتوانی دو تا کتاب علمی بنویسی، نه کتاب های دیگران را جمع بکنی و به دیگران بدهی، چون دین ما دین کتاب است! این قدر علوم در عالم فراوان است که قابل احصا نیست! چرا دیگران ترقی بکنند و ما ترقی نکنیم؟ فرمود: «فَإِنْ مِتَ فَوَرِّثْ كُتُبَكَ بَنِیك»، یک وقت تکراری است و جمع بندی است، آن که کتاب نیست! یک عالم بمیرد و فقط دلّال علم باشد که این کار نیست!
🔹 شیخ اشراق را خدا غریق رحمت کند! ایشان یک حرف بسیار لطیف و ماندنی دارد، می گفت ما هیچ وقف نامه ای ندیدیم که خدا علم را وقف یک زمان یا یک زمین کرده باشد![2] این طور نیست؛ هر کسی جان کَند، عالم می شود. شما وقف نامه ای دلتان می خواهد باشد که خدا این علم را وقف آن مردم کرده یا برای این مردم کرده؟ این نیست! هر کسی جان کَند و تلاش کرد، عالم می شود. هر کس به دنبال این بود که از علم ارتزاق بکند می شود دلّال علم. این سفارش امام صادق است، فرمود طرزی زندگی بکن که بعد از مرگ تو سه ـ چهار کتاب تو را بچه های تو به ارث ببرند: «فَإِنْ مِتَ فَوَرِّثْ كُتُبَكَ بَنِیك».
🔹 در همان دوران کودکی بچه های امام هم به هر حال معلم می خواهند، وجود مبارک امام مجتبی (سلام الله علیه) بچه های خودش ـ کودکان، هشت، ده ساله ـ بچه های برادرش چه وجود مبارک امام حسین، چه بچه های دیگر، اینها را جمع کرد؛ همین امام مجتبی فرمود: «بَنِیهِ وَ بَنِی أَخِیه[اخوانی] إِنَّكُمْ صِغَارُ قَوْمٍ وَ یوشِكُ أَنْ تَكُونُوا كِبَارَ قَوْمٍ آخَرِینَ فَتَعَلَّمُوا الْعِلْمَ»،[3] مبادا همیشه بازی کنید! شما الآن بچه هستید، در آینده بزرگان این کشور هستید و کشور به شما احتیاج دارد. «فَتَعَلَّمُوا الْعِلْمَ فَمَنْ یسْتَطِعْ مِنْكُمْ أَنْ یحْفَظَهُ فَلْیكْتُبْهُ». شما بگویید ما حافظه مان ضعیف است، هر جا چیزی شنیدید یادداشت کنید و در خانه هایتان بگذارید تا کم‌کم علمای آینده بشوید.
🔹 کسی در محضر پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) عرض کرد محضر شما محضر علم است ما استفاده می کنیم، ولی از اینجا که بیرون رفتیم آن نشاط از دل ما گرفته می شود. فرمود چرا به من می گویید؟ به دستت بگو! «اسْتَعِنْ بِیمِینِكَ وَ أَوْمَأَ بِیدِهِ أَی خُطَّ»، چرا به من می‌گویی؟ اینجا که می آیی یک کاغذ بیاور، یک قلم بیاور، این حرف را یادداشت بکن. «اسْتَعِنْ بِیمِینِكَ وَ أَوْمَأَ بِیدِهِ أَی خُطَّ»،[4] به دستت بگو آنچه را که من اینجا گفتم، یادداشت کن بگذار در خانه ات، مراجعه بکن بعد می شوی عالم. از همان اول به نویسندگی عادت بکنید تا بشوید معلم.
📚 دیدار اعضای مجمع کتابخانه های تخصصی استان قم با حضرت استاد
📝 پی نوشت:
[1]. بحار الأنوار (ط ـ بیروت)، ج2، ص150.
[2]. حکمة الاشراق، ص9؛ «فلیس العلم وقفا علی قوم لیغلق بعدهم باب الملكوت و یمنع المزید عن العالمین، بل واهب العلم...».
[3]. بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج2، ص152.
[4]. بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج2، ص152.
🌿🌿🌿
🔅قرآن همراه است و هم راه
🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم.
🆔 @rahighemakhtoom