#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌نصرت و ولایت 🔹 هر اندازه ارتباط ما به «وجه الله» قوی‌ تر باشد، ارتباط خدا به ما بیشتر است. یک وقت است ما سعی می ‌كنیم دین خدا را یاری كنیم، خدا هم می ‌فرماید: ﴿إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ ینْصُرْكُمْ﴾.[1] خدا می‌ شود ناصرِ ما. نصرت این است كه یک بخشی از كار به دوش خود ماست، ما باید انجام بدهیم، آن تتمیم و تكمیل را خدا به عهده می ‌گیرد. گرچه «و إن کان الکل من الله سبحانه و تعالی». این آیات نصر است كه یک طایفه از آیات قرآن را تشكیل می ‌دهد، ﴿إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ ینْصُرْكُمْ﴾. 🔹 از این قوی ‌تر، اگر ارتباطمان را با اخلاص و تلاش و كوشش بیشتر كنیم، رابطه‌ مان را با خدا نزدیک ‌تر كنیم، این نصرت به ولایت تبدیل می ‌شود، او می‌ شود ولی. فرق جوهری ناصر و ولی این است كه در نصرت، یک بخش كار را خود این شخص انجام می ‌دهد، تتمیمش را به عهده آن كمک، مُعِین، معاون و ناصر خواهد بود؛ اما در ولایت، ولی همه كارهای مولّی ‌علیه را به عهده دارد. اگر یک نوجوانی بخشی از كارها را خود به عهده بگیرد، بخشی از كارها را پدر كمک بكند، می ‌گویند پدر ناصر این پسر است. اما یک كودک نوزاد، همه كارهای او را پدر و مادر به عهده دارند، اینجا ولی او هستند، نه اینكه بخشی از كارها را كودک بكند و بخشی از كارها را مادر یا پدر، همه كارها را ولی به عهده دارد. پس ولایت، دقیق ‌تر، عریق ‌تر، قوی ‌تر و غنی ‌تر از نصرت است. در مسئله نصرت دارد كه ﴿وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی﴾،[2] اگر این تعبیر به همین صورت بود «و ما رمیت و لكن الله رمی»، می ‌شد ولایت؛ اما این ﴿إِذْ رَمَیتَ﴾ را هم قرآن اضافه كرده، فرمود آن وقتی كه تو انداختی، در حقیقت دیگری انداخت، ﴿وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی﴾. این ﴿إِذْ رَمَیتَ﴾ یک تأثیر كلیدی دارد، مثل اینكه فرمود: ﴿قاتِلُوهُمْ یعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیدیكُمْ﴾،[3] این از نصرت قوی ‌تر است، فاصله نصرت و ولایت را دارد تأمین می‌ كند؛ خدا با دستِ شما آنها را عذاب می ‌كند. 🔹 این عزیزان ما، این مدافعان حرم و این سرداران ما، مخصوصاً این برادر عزیز و كریم و مهربان ما و محبوب ما، جناب سردار قاسم سلیمانی (حفظه الله، نصره الله، ایده الله)، إن ‌شاء الله به اینجا رسیده است كه در آن نامه ‌ای كه به مقام معظم رهبری نوشته ‌اند، خاضعانه كلّ این فتح و پیروزی را به ذات اقدس الهی نسبت دادند. این معنای دعاست، تأثیر دعاست. می ‌دانید همه این كشورهای نام برده شده، عراق، سوریه و همسایه‌ های این كشورها، هیچ كدام این فكر را نمی‌ كردند كه استكبار و صهیونیسم چنین خوارجی را برانگیزانند و این خوارج بدخیمِ برانگیزخته ‌شده استكبار و صهیونیسم به ذلیل ‌ترین وجه از این كشورها طرد شدند كه امیدواریم ذات اقدس الهی اینها را به عذاب الیم در دنیا و آخرت معذّب بفرماید! 🔹 این نكته را هم عرض می‌ كنیم که یک بیان نورانی قرآن كریم به وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) دارد، فرمود رسول من! حالا درست است در فلان جبهه پیروز شدی، در فلان جبهه موفق شدید اسیر بگیرید؛ اما ﴿لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلی‏ خائِنَةٍ مِنْهُمْ﴾[4] درباره یهودی‌ ها و همین صهیونیسم ‌ها، فرمود اینها هر روز نقشه می ‌كشند. بنابراین هم باید شاكر بود و سجده در پیشگاه ذات اقدس الهی كرد، هم باید هوشیار بود. فرمود: ﴿خُذُوا حِذْرَكُمْ﴾؛[5] آن هوشیاری، آن دقت و آن فراست را بگیرید. [1] . سوره محمد، آيه7. [2] . سوره انفال، آيه17. [3] . سوره توبه، آيه14. [4]. سوره مائده، آيه13. [5]. سوره نساء، آيه71. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه الرحمن جلسه 16 تاریخ: 1396/09/01 🆔@rahighemakhtoom