برشی از کتاب گرانقدر سروش هدایت 183 پیام های حضرت به همایش ها و کنگره های گوناگون علمی دینی فرهنگی و سیاسی شامل ناب ترین معارف دینی @rahighemakhtoom ✅پيام به همايش امام زمان و آينده جهان 🔅🔅🔅 📈 اصل چهارم. معرفت امام زمان(عليه‌السلام) مراتبي دارد كه تأثيرگذاري آنها در رُفْتَنِ غبار جاهليت و زدودن گَردِ تحجّر و ارتجاع يكسان نيست و سهم آنها در احياي تراث پيامبران پيشين مساوي نخواهد بود، چه اينكه آثار آنها در تبيين انتظار صحيح و تعليل و حمايت از آن همسان نيست، مثلاً شناخت شناسنامه اي امام زمان(عليه‌السلام) و معرفت تاريخ تولّد و زمان غيبت صغري و كبري، هرگز به مثابه معرفت معناي امامت و شناخت حقيقت ولايت و انطباق انحصاري آن شخصيّتِ حقوقي در فلان شخصيّت حقيقي... نخواهد بود، لذا حضرت علي بن ابيطالب اميرمؤمنان(عليه‌السلام) چنين فرمود: «اِعْرِفوا اللّهَ باللّهِ والرسولَ بالرسالةِ واولي الامر بالأمر بالمعروف والعدل والاحسان» [الكافي،ج 1، ص 85.]؛ يعني خداوند را به خداوندي و الوهيت بشناسيد، پيامبر را به پيامبري و رسالت بشناسيد و ولي امر امت اسلامي را به اتصاف به حقيقت معروف و عدل و احسان و به امر به آن فضائل بشناسيد. 📐 همان طوري كه براي معرفت خداوند راه هاي فراواني است و بهترين آن روش ها طريق صدّيقان است كه خداوند را با خود او مي شناسند، مانند آنكه آفتاب را نه از خبر ديگران مي شناسند و نه از راه گرما و نه از طريق روشني هوا، بلكه او را از راه مشاهده خود او مي شناسند؛ چون سخن در وصف اين حالت رسيد هم قلم بشكست و هم كاغذ دريد [مثنوي معنوي، دفتر پنجم، بيت 4195.] آفتاب آمد دليل آفتاب گر دليلت بايد از وي رو متاب از وي ار در سايه نشاني مي دهد شمس هر دم نور جاني ميدهد سايه خواب آيد تو را همچون سَمَر چون برآيد شمس اِنشقّ القمر [مثنوي معنوي، دفتر اول، ابيات 116 ـ 118.] 📁 براي امام شناسي نيز مسالك گونه گون است كه بهترين آن منهج صدّيقان ولايت مدار است، و آن معرفت امامْ به حقيقت امامت و معناي ولايت است و آن اينكه كمال هاي علمي و عملي كه از آنها به عنوان معروف، عدل و احسان تعبير شد، در انسان كامل معصوم متبلور گردد، به طوري كه شاهد عميق و عريق انديش، هرچه در سنّت و سيرت و سريرت چنين انسان كامل و معصومي تأمل مي كند، چيزي خارج از جمال الهي و بيرون از جلال خدايي كه به صورت علم كامل صائب و عمل تامّ صالح در بنده مخلَص او ظهور يافت و در مظهر جامع او متجلّي شد، نمي بيند. چنين معرفت شاهدانه اي زمينه طرح انتظار شهودِ عدلِ مُمثَّلْ و احسانِ مُجَسّدْ را همراه با مَعْروفِ ممهّد و امر به همه سجاياي انسانِ متعهّد فراهم مي كند. نوبت زنگي است، رومي شد نهان اين شب است و آفتاب اندر رِهان نوبت گرگ است و يوسف زير چاه نوبتِ قبط است و فرعون است شاه تا ز زرق بي دريغ خيره خند آن سگان را حصّه باشد روز چند در درون بيشه شيران منتظر تا شود اَمْر تَعالَوا منتشر [مثنوي معنوي، دفتر ششم، ابيات 1870 ـ 1873.] 📁 چون معروف، عدل و احسان با هماهنگي وحي و عقل شناخته مي شود و بدون هدايت آسماني، نيل به همه آن معارف ميسور عقلِ برهاني حكيم يا شهودِ عرفاني عارف نخواهد بود، لذا قبل از معرفت امام، شناخت معناي نبوت و معرفت نبي از راه شناخت نبوّت لازم دانسته شد؛ چه اينكه معرفت نَبي و نيز شناخت معناي نبوّت بدون شناخت خداوند يگانه و يكتا ميسّر نيست، از اين جهت معرفتِ خداوند از راه شناخت خداوندي و معناي الوهيتْ ضروري تلقي شد، زيرا خداوند مبدأ هرگونه كمال علمي و عملي است و هرگونه كرامت اعتقادي، اخلاقي و عملي از ناحيه آن حضرت ترسيم مي گردد؛ ني تو اعطيناك كوثر خوانده اي پس چرا خشكي و تشنه مانده اي هر كه را ديدي ز كوثر سرخ رو او محمّد(ص) خوست با او گير خو [مثنوي معنوي، دفتر پنجم، ابيات 1232 و 1235.] 🍀🍀🍀 🖥برای ترویج و تبلیغ و انتشار آموزه های اصیل دینی خالصانه تلاش کنیم. 🍀🍀🍀