#رحیق_قرآنی ⏪ آن بيان نوراني سورهٴ مباركهٴ «اسراء» اين بود كه محال؛ يعني محال، محال است كه كسي نسبت به ديگري كار خير بكند و محال است كه كسي نسبت به ديگري كار شر بكند، بله هر كسي كار خيري كرد، آن نود و نُه درصدش مال خود اوست، يك درصدش به غير مي‌رسد. اين «لامي» كه در سورهٴ «اسراء» است لام اختصاص است: ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ ِلأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾ ⏪ اين «لام» لام اختصاص است نه لام نفع تا ما بگوييم اوّلي «لام» نفع است و دومي براي مشاكله گفته شده. اگر كسي در درون خانه‌اش يك رياحيني و گلهاي معطر خوبي غرس بكند، تمام بركات آن؛ اگر مثمر باشد ثمرش و اگر معطَّر باشد تمام عطرش برای خود اوست، گاهي هم يك نسيمي مي‌وزد و بوي آن را به رهگذر بيرون مي‌رساند و آن رهگذر شامه‌اش معطر مي‌شود. ⏪ پس ما هر كار خيري بخواهيم بكنيم؛ فرض كنيم يك كار خيري كرديم و براي يك كسي مسكني ساختيم، ما گفتيم خودمان كه مسكن داريم، براي فلان كس مسكن بسازيم، مدرسه بسازيم، مسجد بسازيم، اين نود و نُه درصدش برای خود ماست يك درصدش بيرون از جان ماست که آن سنگ و گِل است؛ كار شر هم همين طور است اگر كسي ـ معاذ الله ـ به كسي آسيب رساند، به آبروي كسي آسيب رساند، اين نود و نُه درصد شرش براي خودش است، ⏪ مثل اينكه درون خانه خودش يك كَنيفي بكند، تمام بوهاي بد او را آزار مي‌دهد، گاهي هم باد مي‌وزد و مشام رهگذر را رنج مي‌دهد، وگرنه عمل شرّ در درون خود ما سامان مي‌پذيرد، عمل خير هم در درون خود ما سامان مي‌پذيرد؛.... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom