هنری است متعالی! یادداشت‌های پیاده‌روی اربعین/۱ #اختصاصی|| حجت‌الاسلام حمید احمدی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 مراسمی است عظیم! عظمتی به کثرت و انبوه جمیعت! عظمتی به تنوع فرهنگ‌ها و قومیت‌ها ! عظمتی در کرامت که در فرازین نقطه خود قرار دارد بلکه هیچ نقطه و خطی نتوان بر آن ترسیم کرد! آن‌گاه بر این عظمتش فزون می‌گردد که بدانی خالقان این عظمت بی‌انتها،ازآنان، مردمانی تهیدست که حتی در تامین معیشت خود در تنگنا قرار دارند! عظمتی خیره کننده از حضور انبوهی از انسان‌های همه دل و هم افق که روح‌شان را متوجه انسانی عظیم از همه عظمت‌ها کرده‌اند. عظمت مراسمی که جمال و زیبایی در متن وجود و چهره مراسم پخش و منتشر شده است. از این رو همه جلوه‌های آن زیباست! از صدای قدم‌های خسته و روان، از صدای‌ خوش‌ آمدگویی مداوم میزبانان! از صدای روضه‌ها و نوحه‌ها به الحان و الفاظ و آهنگ‌های مختلف و متنوع. عظمتی از اذان‌‌های مکرر که طراوت آن با همه اذان‌ها تفاوتی آشکار دارد. عظمتی از صفوف جماعت و شکوه اقامه نماز زایری که در گوشه‌ای دست‌ها به قنوت گشوده است! شکوهی از اصرارهای میزبانان بر نشستن سر سفرهای‌ بی‌آلایش تا برداشتن لیوان آب و شربت و کاسه‌ای از غذاهای ساده محلی‌اش، عظمتی از نغمه های دلکش قرآن در صبحگاهان! از رفتن‌های آرام و مداوم جمیعت بی‌انقطاع. عظمتی از لبخند کودکان که دستمال به دست منتظر ایستاده‌اند تا ورقی از جعبه کوچکش بردارید و شادمان تان سازند! از مرد جوانی که سینی خرما بر سر گذاشته روی خاک و آسفالت داغ زانو زده تا زایری برای برداشتن خرما خم نشود! شکوهی از هزاران موکبی که بی‌سوال از نام و نشان و بدون مطالبه کارت هویتی، زائران را به ورود و اسکان می‌خوانند. عظمتی‌از نوجوانان و جوانانی که برای سکونت در خانه‌های‌شان به تمنا ایستاده‌اند! شکوهی از روهای گشاده مردان و زنان از حضور مهمانان و مهیا کردن سفره و جای خواب زایران در بهترین جای خانه‌هایشان! عظمتی از کودکان و نوجوانانی که سعی دارند کفش‌های خاک آلود زایری را تمیز و براقش سازند. عظمتی از کاروان‌های تعزیه با قطاری از شتران و کودکان که حرکت نمادین اسرای آل حسین را به نمایش‌ می‌گذارند. شکوهی از زنان و مردان قد خمیده در راه که با صیر و حلمی وصف نشدنی روانه کربلا و عرض سلامی‌اند. شکوهی از جوانان شاداب و موقر که کوله هایشان بوی نماز می‌دهد و لبتن‌شان ترنم نام حسین دارد! عظمتی از مردان و زنان جوانی که روزهای نخستین زندگی‌شان را در این جهان پر از معنا آغاز کردند. عظمت و شکوهی از میعاد واحد و از وحدت نگاه همه این جمیعت که رو به کربلا دارد و دل در عشق حسین بسته است! همه و هر یک خالق عظمتی‌اند که خود انعکاس دهنده زیبایی‌ها و شکوهی از بزرگی‌هاست! در این همه شگفتی‌ها، زیبایی با تمام جمال و ظرایفش بر محیط احاطه دارد. اوج آن لحظه‌ای است که روح زایر و هر آدمی که در خلق این زیبایی‌ها شرکت دارد، با روح حسین‌بن‌علی علیهماالسلام پیوندی زند و جذب مغناطیس پرجاذبه سالار شهیدان شود در چمین حالی زیبایی در حس او جای می‌گیرد و به سوی او در پرواز و تحت کشش جاذبه‌اش قرار می‌گیرد. این زیبایی به عنوان محرک نیرومند خود هنر است، هنری متعالی که خالق حس و منش زیبایی‌ها می‌شود و جز زیبایی در این دریای مواج انسان‌هایی که قلب‌های‌شان تحت عنایت روح هئیت کامله انسان کامل که زمان و مکان همه در آن ایام در تسخیر اوست قرار می‌گیرد. این هنر متعالی و سلطه زیبایی ملکوتی است که رغم همه رنج‌ها و مشقت‌ها در این سفر پیاده شیرین و گوارا می‌شود. ۲۲محرم ۱۴۰۳ @rozaneebefarda