🏴 #دشمنی و #دوستی به خاطر عدالت! 🏴 عبداللَّه بن عمر از كسانى بود كه امام حـسين(ع )را بـا حسن نيت نصيحت كرد. میگفت: آقا، اصولا مستحضريد كـه جنـگ فـى نفسه بد است. خوب، امام #حسين(ع )هم میدانست كه جنگ فـى نفـسه بـد است؛ اما مگر ما اساسا در تاريخ، چيزى به نام «جنگ فى نفسه» داريـم؟ در صحنه واقعى اجتماع، ما «جنگ فى نفسه» نداريم. بله، جنگ فـى نفـسه بـد است؛ اما كجاى #تاريخ واقعى و جامعه واقعى، چيزى بـه اسـم «جنـگ فـى نفسه» داشته ايم؟! وقتى عقايدى وآيين ملتى مورد تهاجم قرار مىگيرد، ايـن ديگر «جنگ فى نفسه» نيست و معتقدينش ديگر نمى توانند بیطرف بمانند. بیطرفی و صلح طلبى در برابر هيئت ظلم، ابدا يـك فـضيلت نيـست؛ يـك رذيلت عريان است. اينجا ديگر جنگ و خونريزى هم مقدس مـى شـود. كشتن و كشته شدن هم عبادت مىشود. در دعاهايى كه براى امام زمان عج رسيده و سند درستى هم دارد، آمده كـه «خـدايا، از تـو میخواهم كه خون دشمنانت را به دست من بريزى و از تو میخواهم كـه خون من بهدست دشمنانت ريخته شود». ما، جنگ و صلح، دشمنى و دوستى داريم؛ ولى دشمنى و دوستى، بـه خـاطر عـدالت، در راه حقيقـت و بـراى فضيلت را قبول داريم. اما جنگ و صلح به خاطر دنيا و قدرت و آقايى كردن وبرده گرفتن و خوردن وبردن نداريم. خـونريـزى بـراى كـسب منـافع دنيايى، #حرام است. 🔶بخشی از کتاب حسین(ع) عقل سرخ ، نوشته استاد رحیم پور ▶️ @rahimpoor_azghadi