🔰اگر شفاعت نباشد،همه جهنّمی خواهند بود❗️ 🔸در روایت مفصّلی آمده است: «قَالَ: دَخَلَ مَوْلًى لِامْرَأَةِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ(ع) يُقَالُ لَهُ أَبُو أَيْمَنَ»؛ یکی از موالیان همسر امام زین العابدین(ع) بر امام باقر(ع) وارد می شود که نامش ابوایمن بود. «فَقَالَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ(ع) تُغْرُونَ النَّاسَ وَ تَقُولُونَ شَفَاعَةُ مُحَمَّدٍ شَفَاعَةُ مُحَمَّدٍ»؛ او به حضرت می گوید: شما مردم را به غرور می افکنید و دائم می گویید: شفاعت محمّد(ص)، شفاعت محمّد(ص)؛ یعنی این شفاعتی که مطرح می کنید، موجب می شود که مردم دست از عمل بردارند. معلوم می شود که او نظر سوء نداشته است. «فَغَضِبَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع) حَتَّى تَرَبَّدَ وَجْهُهُ»؛ حضرت عصبانی و خشمگین شدند، جوری که در چهرۀ ایشان مشخّص شد. «ثُمَّ قَالَ وَيْحَكَ يَا أَبَا أَيْمَنَ أَ غَرَّكَ أَنْ عَفَّ بَطْنُكَ وَ فَرْجُكَ»؛ و گفتند: وای بر تو ای ابوایمن! آیا تو فریب این را خوردی که اگر بتوانی جلوی شکم و شهوتت را بگیری کار تمام است؟ یعنی با همین دو کار، روز قیامت به بهشت می روی؟ شکم و شهوت دو مورد از آن هاست و در کنار این دو هزاران نقص عملی داری. «أَمَا لَوْ قَدْ رَأَيْتَ أَفْزَاعَ الْقِيَامَةِ لَقَدِ احْتَجْتَ إِلَى شَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ(ص)»؛ اگر تو بر فرض محال فزع های روز قیامت را ببینی، خواهی فهمید که چقدر به شفاعت پیامبر(ص) نیاز داری؛ «ويْلَكَ فَهَلْ يَشْفَعُ إِلَّا لِمَنْ وَجَبَتْ لَهُ النَّارُ»؛ وای بر تو آیا شفاعت پیامبر(ص) غیر از کسی را که آتش حتمی بوده برایش در بر می گیرد؟ یعنی اگر این شفاعت نباشد، آتش و جهنّم برایش حتمی خواهد بود. البته اینجا جهنّمی بالعرض است که شفاعت شامل حالش می شود. همچنین به شفاعت قبل از ورود به جهنّم اشاره دارد. دو جور شفاعت وجود دارد: یک شفاعت بعد از ورود به جهنّم است که باعث خروج از جهنّم می شود و یک شفاعت، مربوط به قبل از جهنّم است که مانع ورود به جهنّم می شود. جهنّم برایش لازم بود ولی شفاعت موجب می شود برداشته شود. «ثُمَّ قَالَ مَا أَحَدٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ إِلَّا وَ هُوَ مُحْتَاجٌ إِلَى شَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ(ص) يَوْمَ الْقِيَامَةِ»؛ سپس حضرت فرمود: از اوّلین تا آخرین هیچ کس نیست مگر اینکه در قیامت محتاج به شفاعت پیامبر(ص) است؛ «ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع) إِنَّ لِرَسُولِ اللَّهِ(ص) الشَّفَاعَةَ فِي أُمَّتِهِ وَ لَنَا شَفَاعَةً فِي شِيعَتِنَا وَ لِشِيعَتِنَا شَفَاعَةً فِي أَهَالِيهِمْ»؛سپس حضرت فرمود: پیامبر اکرم (ص) امّتش را شفاعت می کند. ما شیعیان مان را شفاعت می کنیم و شیعیان خانواده های شان را شفاعت می کنند. 1️⃣ بحارالأنوار، ج8، ص38 @rahjoo_213