🔰 *بازتاب عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای در مراکز فکری آمریکا*
ایران رسما به عنوان نهمین عضو سازمان همکاری شانگهای پذیرفته شد. متعاقب این رویداد مهم، در چهارم ژوئیه 2023 (13 تیرماه 1402)، رئیسجمهور کشورمان به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یکی از اعضای اصلی سازمان همکاری شانگهای، در بیست و سومین اجلاس سران این سازمان که به شکل ویدئوکنفرانس در دهلینو هند برگزار شد، به ایراد سخن پرداخت. ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای گام دیگری از سوی جمهوری اسلامی ایران برای *تقویت روابط با روسیه و چین، شکل بخشیدن به یک محور اقتصادی و نظامی علیه غرب (آمریکا) و تقویت راهبرد «نگاه به شرق» دولت سیزدهم* محسوب میشود. سازمان همکاری شانگهای که در سال 2001 توسط چین و روسیه تأسیس شد، شامل هند، پاکستان، قزاقستان، تاجیکستان، ازبکستان و قرقیزستان نیز می شود.
در ادامه به بازتاب این عضویت در برخی اتاقهای فکر آمریکایی پرداخته میشود:
*شورای آتلانتیک:* «هدف پکن در حمایت از عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای، نشان دادن *همبستگی ایدئولوژیک* با تهران و در عین حال کمک به *کاهش انزوای بین المللی جمهوری اسلامی ایران* است. در مقابل، چین امیدوار است شرایط مطلوبی را برای فروش نفت ایران تضمین کند و در عین حال از تجربه ایران در مورد دور زدنِ تحریمهای ایالات متحده نیز بهرهمند شود. این یکی از اولویتهای کلیدی چین است زیرا در حال ارزیابیِ طرحهای احتمالی برای حمله به تایوان است».
*بنیاد دفاع از دموکراسیها:* «حزب کمونیست چین و جمهوری اسلامی ایران در *تحقیر ایالات متحده* با یکدیگر متحد شدهاند. روابط نزدیک چین و ایران، چالشهای واقعی را در *حوزه امنیت ملی* برای واشنگتن، شرکای عرب آن و اسرائیل ایجاد میکند. سرمایهگذاری چین در ایران، تحریمهای تحت رهبری ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی را کماثر میکند؛ اهرمهای واشنگتن علیه ایران را تضعیف میکند؛ و *نیاز بالقوه برای اقدام نظامی علیه برنامه هستهای ایران* را افزایش میدهد».
*بنیاد هریتیج:* اولین بار، الحاق ایران به سازمان همکاری شانگهای با رای کشورهای عضو در سال 2021 مورد موافقت قرار گرفت. در اوایل همان سال، تهران و پکن یک توافقنامه استراتژیک 25 ساله امضا کردند. محتویات دقیق توافق همچنان محرمانه باقی مانده است، اما یک نسخه فاش شده از آن نشان میدهد که طبق توافق، چین و ایران متعهد شدهاند تا آموزش نظامی، مانورهای نظامی، توسعه تسلیحات و به *اشتراک گذاری متقابل اطلاعات* را در دستور کار قرار دهند.
*موسسه واشنگتن برای خاور نزدیک:* « ایران و روسیه علیرغم رقابت برای فروش نفت ارزان و تحریم شده به کشورهایی مانند چین و سایر کشورهایی که از تحریمهای آمریکا سرپیچی می کنند، یک *اتحاد سیاسی و نظامی* بین خود ایجاد کردهاند. ارائه پهپادهای انتحاری، گلوله های توپخانه و مهماتِ ایران به روسیه به *طولانیتر شدن جنگ و تقویت و تحکیمِ تهاجم روسیه به اوکراین* کمک کرده است. در ماه آوریل، وال استریت ژورنال گزارش داد که کشتیهای باری روسیه بیش از 300000 گلوله توپ و یک میلیون گلوله مهمات از ایران از طریق دریای خزر وارد کرده اند. از اوایل سال جاری، مسکو و تهران طرحهایی را برای *ساخت کارخانه تولید پهپادهای شاهد ـ 136 ایرانی* - که در روسیه از آن با عنوان Geran-2 یاد میشود - در نزدیکی شهر یلابوگا روسیه، آغاز کردهاند. در ازای آن، روسیه با ارائه *نرمافزار نظارت دیجیتالی پیشرفته* به ایران، به تهران کمک میکند تا *تواناییهای جنگ سایبری و نظارت دیجیتال* خود را ارتقا دهد. این نرم افزار به تهران امکان میدهد تا تلفنها و سایر سیستمهای دیجیتالی که توسط مخالفان سیاسی و دیگر دشمنانش مورد استفاده قرار میگیرند را هک کند.