نحوه شهادت حضرت فاطمه این ایام ، ایام فاطمیه است و کم کم به روز شهادت آن حضرت نزدیک می شویم.در ادامه مطلب می خواهیم درباره شهادت آن حضرت سخن بگوییم. آنچه که در روایت ها شنیدیم، رویدادهای تلخ و دردناک پس از وفات پیامبر اکرم(ص)، که حضرت زهرا (س) را به بستر بیماری کشانده و ایشان را به شهادت رساند. حضرت فاطمه بعد از رحلت پدر گرامیشان چند ماهی بیشتر زندگی نکرد.ایشان در این مدت بسیار گریه می کردند و هیچ گاه خندان دیده نشد. علت گریه های آن حضرت هم غم و اندو از دست دادن پدر ،و هم نگرانی از انحراف مسیر امت مسلمان از صراط مستقیم الهی(مسیر امامت راستین) بود که بد بختی و مشکلات مادی و معنوی از نتائج آن بـود. آن بانوی نمونه اسلام، روزها دست امام حسن و امام حسین (ع)را می گرفت و بر سر قبر مطهّر رسول خدا(ص) می رفت و اشک می ریخت. حضرت امام علیّ(ع) سایه بانی برای محافظتِ ایشان از سوزش حرارت آفتاب، ساخت که به «بیت الأحزان» معروف شد. بعد از رحلت پیامبر ، دشمنان به منزل حضرت فاطمه هجوم آوردند. در واقع بیعت نکردن امام علی (ع) برای دستگاه خلافت سنگین و غیر قابل تحمل بود، از این رو تصمیم گرفتند که از حضرت علی(ع) و بنی هاشم و افراد دیگری که بیعت نکرده بودند، بیعت اجباری بگیرند. آنان دو روز بعد از تدفین پیامبر اولین یورش را به خانه وی انجام دادند. در روایات آمده است که حضرت علی(ع) بیرون آمد و زبیر شمشیری حمایل داشت. پس عمر با او برخورد و با وی درگیر شد و او را بر زمین زد و شمشیرش را شکست و به خانه ریختند. در روایات دیگر آمده است که عمر آتش خواست و آن را بر در خانه شعله ور ساخت و سپس در را فشار داد و باز کرد و داخل شد! حضرت زهرا علیها السّلام به طرف عمر آمد و فریاد زد:یا ابتاه، یا رسول اللَّه! عمر شمشیر را در حالی که در غلافش بود بلند کرد و بر پهلوی فاطمه زد. آن حضرت ناله کرد:یا ابتاه! عمر تازیانه را بلند کرد و بر بازوی حضرت زد. امام جعفر صادق(ع) فرمود: در اثر ضرباتی که قنفذ، بر پیکر نازنین حضرت زهرای مرضیّه(س) وارد ساخت، سقط جنین کرد و به آن علت، پیوسته رنجور و ضعیف می گشت تا اینکه در بستر افتاد و امیر المؤمنین(ع) و اسماء بنت عمیس پرستاری ایشان را می کردند. یک روز گروهی از زنان مهاجر و انصار به عیادت حضرت زهرا (س) رفتند و عرض کردند: ای دختر رسول خدا(ص) حال شما چطور است؟ فرمود: «به خدا سوگند، به دنیای شما علاقه ای ندارم. از مردانتان دل گیرم... . وای به عقیده ی سست و رأی متزلزل آن ها، چه کار بدی کردند و مستوجب غضب خدا گشتند!. در عذابِ دوزخ مخلّد شدند... . وای به حالشان، چگونه خلافت را از علیّ(ع) گرفتند. به خدا سوگند علت کنار گذاشتن او جز این نبود که از شمشیر برّان و دلاوری ایشان در راه خدا ناراحت بودند. به خدا سوگند، اگر خلافت را از او نگرفته بودند مردم را با کمال راحتی به سوی سعادت و خوشبختی هدایتشان می کرد. بعد از رحلت پیامبر ، دشمنان به منزل حضرت فاطمه هجوم آوردند. در واقع بیعت نکردن امام علی (ع) برای دستگاه خلافت سنگین و غیر قابل تحمل بود، از این رو تصمیم گرفتند که از حضرت علی(ع) و بنی هاشم و افراد دیگری که بیعت نکرده بودند، بیعت اجباری بگیرند