نهج البلاغه نامه۳۰-به معاويه پند و هشدار به معاويه نسبت به آنچه در اختيار داري از خدا بترس، و در حقوق الهي كه بر تو واجب است انديشه كن، و به شناخت چيزي همت كن كه در ناآگاهي آن معذور نخواهي بود، همانا اطاعت خدا، نشانه هاي آشكار، و راههاي روشن. و راهي ميانه و هميشه گشوده، و پاياني دلپسند دارد كه زيركان به آن راه يابند، و فاسدان از آن به انحراف روند، كسي كه از دين سر باز زند، از حق رويگردان شده، و در وادي حيرت سرگردان خواهد شد، كه خدا نعمت خود را از او گرفته، و بلاهايش را بر او نازل مي كند، معاويه اينك به خود آي، و به خود بپرداز! زيرا خداوند راه و سرانجام امور تو را روشن كرده است. اما تو همچنان به سوي زيانكاري، و جايگاه كفرورزي، حركت مي كني، خواسته هاي دل تو را به بديها كشانده، و در پرتگاه گمراهي قرار داده است، و تو را در هلاكت انداخته، و راههاي نجات را بر روي تو بسته است.