آیا منظور تلویحی آن‌ها این نیست که یک حکومت ایدئولوژیک که با یک انقلاب دینی روی کار آمده، کلیه بازوهای تبلیغاتی و فرهنگی و آموزش مذهبی خودش را تعطیل کند؟ آیا اصلاً بهتر نیست که جمهوری اسلامی هر آن‌چه که بویی از ماهیت انقلابی و منشأ دینی شیعی خود دارد، از پیکره‌ی خود جراحی کند تا کاملاً شرایط برای «حکمرانی مطلوب» برخی‌ها فراهم شود؟ واقعاً چه تفاوت مبنایی بین این هجمه‌ها، و گزاره‌های چند دهه‌ای سلطنت طلب‌ها و سازمان مجاهدین خلق (منافقین) وجود دارد که منشأ همه مشکلات کشور را حضور روحانیت در حکومت و دینی بودن نظام می‌دانند؟