🔹“در طول همه ی این سال‎ها، مرتب از من یک سوال می پرسند؛ “چه شد که به اسلام ایمان آوردم؟”. پس از گذشت سال‎ها، من خیلی خوب می فهمم که اغلب پاسخ های احتمالی به این سوال یا به کل غلطند و یا حداقل حامل کبر و غرورند! من چطور به اسلام ایمان آوردم؟ هر جوابی بدهم، نتیجه‎اش این می شود که انگار شاهکار کردم! شاید هم چیز خاصی فهمیدم، درک کردم یا دیدم، و این بدان معنی است که من با کسانی که این موضوع خاص را نفهمیده‎اند فرق مهمی دارم، پس من از دیگران بهترم. 🔸درست همین جا اولین مکر به نام غرور نهفته است که کوچک ترین وزنش، حتی به اندازه یک ذره، آدمی را از بهشت دور می کند. بنابراین، من به خاطر چه چیزی باید به خودم افتخار کنم؟ در حقیقت، من خودم ایمان نیاوردم و حتی در حد و اندازه‎های آن هم نیستم! رحمتِ نامتناهیِ خداوند متعال شامل حالم شد و من را به راه روشن و مبارک هدایت نمود. بنابراین، بهترین پاسخ به پرسش فوق “رحمت آفریدگار” است و بس. 🔹اما چرا ممکن است جواب مرتب نادرست یا متکبرانه باشد؟ 🔻ادامه در سایت #رهیافته https://rahyafteha.ir/91255/ @rahyafte_com