گوشت تلخ، یک صفت عارضی هست نه ذاتی، و همونطور که خود حاج آقا پناهیان به روشنی توضیح دادند، به معنای عدم انعطاف در برابر زیاده خواهان هست. کما اینکه «عباس» به معنای عبوس و خشمناک هست، اما نه همه جا، بلکه در برابر دشمنان. یا «عزیز» یعنی نفوذ ناپذیر، اما نه به معنای اینکه فردی که عزیز هست، در قلبش هیچ عاطفه ای نفوذ نمیکند، بلکه در برابر جباران و طغیانگرها، این صفت عارض میشود. اما در کل چرا ما که سواد دینی به اون صورت نداریم، باید این بدیهیات رو به اساتید حوزوی یاد بدیم؟ چون استاد پناهیان، یه سوال ساده مطرح کردند: «ما که در قرآن، کتاب آسمانی مان، از یهود به عنوان اولین دشمن برایمان یاد شده، پس چرا یک صفحه راجع به دشمنی های «یهود» نه در کتب دبیرستانی، نه دانشگاهی و نه در دروس رسمی حوزوی نیست؟!» 🖋 رجل یسعی به یاد مومن آل یس https://eitaa.com/rajolonyasaa