🔴اگر خداوند همه جا هست پس چرا هنگام دعا دست به سوى آسمان بلند می کنیم؟
✅غالباً این سؤال براى مردم مطرح است که در عین اینکه خداوند، مکان و محلى ندارد چرا هنگام دعا کردن دست به سوى آسمان بلند میکنیم؟
💠بلند کردن دست سوی آسمان، به این جهت نیست که خداوند مکان خاصی دارد،
🔆کما اینکه رو به قبله ایستادن به هنگام نماز ، هم به معنای این نیست که خداوند جهت معینی دارد،
🔵بلکه این رفتارها، هر یک حکمت خاص خود را دارد...
🌼امام علی (علیه السلام) می‌فرماید:
«هر وقت از نماز فارغ شدید دست‌هاى خود را به سوى آسمان بلند نمایید براى دعا کردن»
💥شخصی از آن‌حضرت پرسید: اى مولاى من! آیا خداوند در هر مکان و جهتى نیست؟
امام(علیه السلام) فرمود:
«بله»
❓ پرسید: پس چرا باید دست‌هاى خود را به طرف آسمان بلند کنیم؟
🌺امام(علیه السلام) فرمود:
«مگر آیه “وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ” را قرائت نکرده‌اى!
🍃روزى باید از محلش طلب شود
و محل آن آسمان است که خداوند بیان فرموده؛ چون باران از آسمان نازل می‌شودو به سبب آن از زمین قوت خلایق روئیده و بیرون می‌آید...
☘وقتی انسان دست به دعا برداشت، مستحب است آن‌را بر سر و صورت خود بکشد،
برای اینکه لطف خدا شامل این دست می‌شود و دستی که عطای الهی را دریافت کند، گرامی است،
بنابراین، خوب است آن‌را به سر و صورت بکشد.
🌺چنان‌که در این زمینه امام صادق(علیه السلام) فرمود:
«هیچ بنده‌اى دست به درگاه خداى عزیز جبار نگشاید جز اینکه خداى عزّ و جلّ شرم کند که آن‌را تهى بازگرداند تا اینکه به مصلحت خود چیزی از فضل رحمتش در آن بنهد...
🌟پس هرگاه یکى از شماها دعا کرد تا دستش را به سر و روى خود نکشیده، آن را پس نکشد...
📘بحار جلد 3 صفحه 330
اذا فَرِغَ احَدُکُمْ مِنَ الصَّلوةِ فَلْیَرْفَعْ یَدَیْهِ الَى السَّماءِ، وَ لِیَنْصَبَّ فى الدُّعاء
📗بحارجلد 90 صفحه 308 حدیث۷
@ranggarang