✳️ جامعهٔ بشری را اولیای الهی روشن می‌کنند 🔻 «عُمّار اللیلِ وَ مَنارُ النهارِ» [اولیای الهی] شب را زنده و آباد نگه می‌دارند، شبِ آنان معمور است نه بایر و مخروب، شب را به خواب نمی‌گذرانند تا مخروب و ویران باشد، آن کس که در خواب است، شبِ زنده و آبادی ندارد: گریهٔ شام و سحر شُکر که ضایع نگشت قطرهٔ بارانِ ما گوهر یکدانه شد 🔸 شب را زنده نگه می‌دارند، زنده نگه داشتن شب و زنده بودن شب و آباد کردن آن باعث می‌شود که روز را هم روشن کند: «وَ مَنار النهار» روشنیِ روز به واسطه‌ٔ این‌گونه افرادِ روشن‌ضمیر است؛ طبیعت را آفتاب روشن می‌نماید ولی جامعهٔ بشری را اولیای الهی روشن می‌کنند. اینان روز را نور می‌دهند و شب را آباد و زنده می‌کنند و زمان را فروغ می‌بخشند و زمین را برکت می‌دهند. 👤 📚 از کتاب «حکمت نظری و عملی در نهج‌البلاغه» 📖 ص ۴۵