بیچاره ام برای دِلم فِکرِ چاره کن اربابِ مَن، به رَعیَّتِ خود یک نظاره کن تَنها تویی که حالِ مَرا دَرک می کُنی از مَن مَکُن دَریغ، نِگاهی دوباره کن حالِ مَرا فَقَط غَمِ تو خوب می کُنَد این آتشِ دَرونِ مَرا پُر شَراره کن چَشمِ بدونِ گِریه به دَردَم نمی خورَد هَر شَب تو آسِمانِ مَرا پُر سِتاره کن آقا قَسَم به پیرُهَنِ پاره پاره اَت پَروَنده ی گُناهِ مَرا پاره پاره کن